خانومای باردار برای مادر شدن آماده اید منظورم خواستن بچه نیست
برای مسئولیتاش تربیتش سختیش مریضیش و هزار تا چیز دیگه آماده اید

زایمان بگذره بقیه ش جوردرمیاد🤦😂

تازه من میگم مریضیش آسونه
تو این جامعه تربیتش خرجش پیشرفتش
اینکه مادر خوبی باشم در عین حال درست رفتار کنم باهاش که درست و غلط رو‌بفهمه

من که دیگه ته ماجرام

نه😩 من هنوز نمیتونم باور کنم مسئولیت به این سنگینی رو دوشم باشه ، فقط از خدا میخوام خودش کمکم کنه مامانمم یکم دوره ، خواهر هم ندارم ، هیچیم از بچه داری نمیدونم

وقتی تصمیم برای بارداری گرفتم به همه چیش فکر کردم

من اصلا نگه داری بچه برام سخت نیس چون خودم از خواهر زاده های دوقلوم نگه داری میکردم بلدم همه چی برام تربیتش سخته میگم خدایا اینجوری نشه اونجوری نشه فلان نشه هزارتا فکر میکنم

برا من تنها چیزیش ک راحته نگهداریشه با اینکه بچه اولمه..فقط اینجاش سخته ک بخوام آب هم بخورم باید ب این فک کنم ک بچه دارم

نه دارم وارد هشت ماه میشم ولی هنوز به این فک میکنم ک قراره کلی مسیولیت ب عهده بگیرم و دیگه هیچی مثل قبل نیس افسردگی میگیرم

با اجازه بزرگترها و انشالله تا آخر بارداری ب سلامتی و ب موقع بغلشون بگیریم و توکل بر نام الله بللللللللللله😅😂

نه واقعا

سعی کردم قبل بچه دارشدن خودم و رفتارام رو اصلاح کنم که یوقت تروما ها و ترس ها ی خودمو به بچه منتقل نکنم. و در مورد تربیت و سختیش و مریضیش اون قسمت مادریش که با منه همه تلاشمو میکنم چون من ایینه رفتارفرزندم میشم . یه بخشیشم که با پدرشه . درمورد بخش خودم هرچقدرم ببینم یاد بگیرم بخوانم باز به عنوان مامان اولی ممکنه خطا کنم. به خودمم نمیتونم سخت بگیرم استرس بگیرم بدتر شه چون منم ادمم. 🥲😂 دیگه اماده عملیشم.

اره دیگه با پذیرش همه اینل تصمیم میگیریم بچه دار بشیم

من تا اینجای کار فکر میکنم آماده م . ولی آدم ی چیزی فکر میکنه ی چیز دیگ ممکنه بشه. امیدوارم ک واقعا بتونم

با جون و دل اره 😍 فقط ترس از مریض شدن برام دشواره اونم نه بخاطره شب بیداری هاش فقط بخاطره اینکه خدایی نکرده آسیب نزنه بهش

نمیدونم چجوری کنار بیام با مریض شدنش بقیشو کنار اوندم