خانما کمک دارم روانی میشم شوهرم سه هفته اس کارش منتقل شده تهران و اصلا انگار نه انگار بچه داره فقط بچه مگ برا منه با بهانه اینکه من باید برم سرکار شبا عمیق میخوابه فقط دیروز چون شب قبلش خونه پدر شوهرم اینا بودیم دیر وقت برگشتیم 13ساعت خوابیده و من چند روزه اصلا درست نخوابیدم دوستم گفته بود با این فرمون برم جلو زده میشم الان دارم به اون مرحله میرسم. شبا پیش همم با پسرمون میخوابیم اما اگر بچه از گریه حتی کبودم بشه حتی تکون نمیخوره خو منم توانی دارم اون استخرشو میره با پسرعموهاش بیرونشو میره همشم میگه بزار من خودمو با شرایط وفق بدم صبر کن من همش تو خونه یا دارم بچه داری میکنم یا کارای خونه رو میکنم حالا امروز قول دارع ببرتمون شاه عبدالعظیم ببینم چقد یادشه...خو من بچه رو الان دارم شیر میدم تو پاشو اروغشو بگیر امان از بی مسئولیتی تازه کلی پدرشوهرم باهاش حرف زد اما اصلا تغییری نکرد خسته شدم چیکار کنم

عزیزم تبریک میگم
تو الان مامان یه نینی ۱ ماهه نیستی ، مامان یه نینی و یه خرس گنده هستی😁
ما خانوما موقع زایمان هورمون هایی که توی بدنمون ترشح میشه انگار مارو وارد دنیایی مامان شدن میکنه اما مردا هیچ حس درونی به اسم حس پدری توشون یهویی ایجاد نمیشه و یکم یکم تو طول زمان تازه رشد میکنه.
اگه منتظر باشی تا همسرت خودش پاشه فلان کارو انجام بده اون روز هیچوقت نمیرسه
با دعوا و بحث هم نمیشه، فقط خودت داغون تر میشی.
فکر کن باید همسرت هم تربیت کنی ( به معنای واقعی کلمه همینه)
هرچقدر همسرت با کوچولوتون وقت بیشتری بگذرونه اون حس پدریه درونش رشد میکنه و خودش داوطلبانه دیگه کمک میکنه و خیلی راحت تر میشی
نمیدونم چندوقته ازدواج کردی ولی من توی این ۶-۷ سال به این پی بردم که واینسم ببینم یادش میمونه یا نه یا خودش پا میشه فلان کارو کنه با خر کردنشو گول زدنش عملا کارو پیش میبرم

از الان باید نرم نرم مجبورش کنی یزره یزره کارا رو گردن بگیره، منتظر بمونی که شعورش میرسه، نمیرسه، با جنگ و دعوا و بحث هم کار پیش نمیره که هیچ بدتر لج میکنه، من اینارو گذروندمکه میگم، قهر میکردم چیزی نمیخوردم شیرم خشک میشد اصلا مهم نبود براش فقط میگفت عرضه خوردن نداری، خوردن کاری داره طلب کارم بود، الان چند روز شروع کردم شیر میخوره میدم بهش بابایی بیا اروغ بگیر، میخوام بشورم بچه رو صداش میکنم بابایی بیا اب مایع بریز رو دستم، یا بچه داره شیر میخوره میگم خیلی گشنمه یواش یواش شام و میاری بخوریم، اینقد یه چیز و صد بار توضیح میدم کف میکنم معدم ورم میکنه اما به سری چیزای کوچیک و راحت یاد گرفت تو هم همینجوری شروع کن، فک کن دوتا بچه داری داری تربیتشون میکنی

باید صبور باشی گلم ماهم مثل شما این روزا گذروندیم بچه اروغش بگیر حتما رفلکس معده داره اروغ نگیری بالا میاره .اگرم خیلی گریه هاش وحشت ناک هست کولیک داره دکتر دارو میده ببری .از شوهرت خودت کار بکش واسه کارای بچه .کم کم اونم یاد میگیره مردا بهشون نگی .اصلا نمیفهمن باید چیکار کنن

روزایی که سرکار میره شبا رو حق بده بذا بخوابه ولی فرداش عصرش بچه رو بده بهش که خودت بخوابی، واسه تفریح اینام به بهونه دکتر خرید وسایل ضروری بپیچون و برو بچه رو تحویلش بده...شوهر منم همینطوره خداشاهده تو بچه داری صفره حتی حاضر نیست بچه رو بگیره من برم حموم در این حد ، یه بار بریدم اینقد گریه کردم گفتم خسته شدم یه چند روزی خوب شد بعدش انگار نه انگار دوباره عین قبل

سلام گلم همه این حالتا برای شما مادر طبیعیه. هورمون ها به شدت به هم ریخته . همسر ها هم دقیقا همین مدلی میشن اما با زبون نرم ازش کمک بخواه
چند ماه دیگه کاملا همه چی دست میاد . حتما نی نی را تحت نظر دکتر اطفال ببر ممکنه دل درد داشته باشه رفلاکس داشته باشه و یک دکتر با تجربه خیلی میتونه کمک کنه . مواظب خودت باش مامان 😊

مردها اکثرا همینن
و متاسفانه همینجوری هم ادامه پیدا می‌کنه من الان بعد ۹ ماه یک ساعت هم واسه خودم تایم نداشتم
مامانت پیشت نیست کمکت کنه ؟ حداقل یکی دو ماه اول رو؟