قلب مامان خداروشکر میکنم که هدیه قشنگی مثل تو هم بهم داده
نه ماه بارداری رو پشت سر گذاشتم با لحظه به لحظه نفس کشیدنت نفس کشیدم خداروشکر کردم از روزی که بی‌بی چکم مثبت شد اصلا باورم نمیشد که من بدون دارو با تنبلی تخمدان بتونم باردار باشم ولی تو اومده بودی تو دلم اولین سنویی که رفتم چقدر امیدوار شدم که همه چی خوبه قلبت تشکیل شده جات خوبه بعد تو سنو ۳ ماهگی چقدر ناز خوابیده بودی دیدمت نتونستم اشکامو نگه دارم چقدر خوشحال شدم دکتر گفتش احتمالا پسره چقدر منو و بابایی خوشحال بودیم بهش گفتم به کسی نگیا فقط یه احتماله رسید به سنو تعیین جنسیت که روزارو با دست می‌شمردم ۱ دی رفتم انومالی ۱۷ هفتگی که فهمیدم بله نینی پسره همه چی خوبه خداروشکر اومدیم تدارک جشن تعیین جنسیت گرفتیم به همه گفتیم از سه ماهگی بابایی گوششو میزاشت رو شکمم ضربان قلبتو گوش میداد کلی ذوق میکردیم تا رسید ۲۱ هفته من اون لگد های یواشکی تو احساس می‌کردم چقدر دلم ضعف می‌رفت برات قلب مامان با حرکاتات من زندگی کردم یروز حرکات نداشتی مثل دیوونه ها بودم خلاصه که رسید به ۳۵ هفته ۵ روز بارداری من خونریزی افتادم چقدر میترسیدم زودی به دنیا بیای ولی موندی سر وقتت به آخرای بارداری میرسیدم که حرکاتت خیلی کمتر شده بود باز میخاستن بستری کنن که نشدم ولی هر دقیقه حرکاتت زیر نظر داشتم رسیدیم به ۳۸ هفته و ۵ روز رفتم بیمارستان و تو به سختی به دنیا اومدی و اکسیژنت کم شد حال خودم خوب نبود ولی من به فکر تو بودم داشتن از پشتت میزدن چند روز نگه داشتنت رضایت شخصی دادیم مرخص کردیم بعدش زردی داشتیم من شبو روزم گریه بود خداروشکر الان کنارمی درسته الان تجربه ندارم نمیتونم خودم حمومت کنم میترسم ولی این روزا هم میگذره

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط