زمان خواب؛ یک چالش بزرگ هر روزه

«یک داستان دیگه می‌گی لطفاً؟
فقط یه کتاب دیگه بخون
من تشنمه، آب می‌خوام
من از تنهایی می‌ترسم
میشه پیشم بمونی؟
یه سوال دیگه بپرسم؟»

و چه تضاد بزرگی بین دو نیاز:
مادری که نیاز به فاصله، تنهایی و استراحت دارد
و کودکی که نیاز به اتصال، امنیت و آرام شدن دارد.
والدی که آرزو می‌کند کاری نداشته باشد و آرام دراز بکشد،
و کودکی که آرزو دارد زندگی ادامه داشته باشد و مجبور نباشد با امروز خداحافظی کند.
و چقدر هر دو حق دارند.

کودک، با زبان کودکانه‌اش می‌گوید:
«قبل از اینکه چشم‌هامو ببندم، باید مطمئن بشم دنیام امنه.»
و والد، با تمام خستگی‌اش، در دل زمزمه می‌کند:
«قبل از اینکه چشم‌هامو ببندم، فقط می‌خوام کسی چند دقیقه کاری با من نداشته باشه.»

باید راهی پیدا کرد که نه والدین فرسوده شوند،
و هم کودک آرام بگیرد و آماده شود با امروز خداحافظی کند.
و هر شب بعد از خوابیدنش آرزو نکنید:
کاش بهتر رفتار می‌کردم
کاش انقدر سخت نبود.
ادامه در کامنت

۵ پاسخ

۱. قبل از آماده شدن برای خواب، برای خودتان وقت بگذارید!

حتی اگر شده چند دقیقه چشم‌هایتان را ببندید،
با خودتان حرف بزنید، یا یک لیوان آب بنوشید،
یا از همسرتان کمک بگیرید تا فرصتی برای تنها بودن داشته باشید.

۲. روال خواب را قابل پیش‌بینی کنید.

انجام یک روتین مخصوصاً اگر مفرح باشد، باعث ایجاد اتصال کودک به والدین، احساس امنیت و آرامش می‌شود تا مغز کودک آماده خواب شود.

۳. زمان اتصال را جلوتر بیاورید.

اگر فرزندتان در زمان خواب دنبال توجه عاطفی‌ست،
بخشی از این نیاز را قبل‌تر سیراب کنید. مثلاً ۱۵ دقیقه قبل از شروع روال خواب.
فقط برای بازی یا گفت‌وگوی دونفره با او باشید.
این زمان، بهترین زمان برای گفت‌وگوهای عمیق با بچه‌هاست.

۴. مرز بگذارید.

از همان ابتدا مشخص کنید که امشب چند کتاب یا داستان خوانده می‌شود و چند دقیقه فرصت برای صحبت کردن وجود دارد.
حتی جزو برنامه بگذارید که…

«امشب ما ۳ تا داستان داریم، ۱۰ دقیقه گفتگو.
بعد من می‌گم چشمامون رو ببندیم اما تو اصرار می‌کنی،
بعد من چشمامو می‌بندم، لبخند می‌زنم، تو گریه می‌کنی،
من تو رو آروم می‌کنم و با هم حرف می‌زنیم،
تا بالاخره چشماتو ببندی.»

۵. نشانه‌ای از حضور خود باقی بگذارید.

یک وسیله‌ی کوچک که بوی شما را دارد، یا جمله‌ای که با آن به خواب برود، کمک می‌کند حس اتصال حفظ شود.
مثلاً:
«این بالش بوی منو میده، تا صبح کنارت می‌مونه.»

۶. شب را با ترمیم به پایان برسانید.

اگر شب سختی بود، صبح حتماً درباره‌اش با کودک حرف بزنید.
عذرخواهی، توضیح، و نوازش، هم رابطه را ترمیم می‌کند، هم امنیت را بازسازی.
یادتان باشد ترمیم رابطه قسمت مهم ساختن شخصیت و دلبستگی سالم در کودکان است.

حرف زدن خیلی کمک میکنه من کنار پسرم دراز میکشم از اتفاقای مختلف اون روز حرف میزنم یکم میگذره خسته میشه

بسیار عالی 🙏🏻🌺

👏👏👏

خیلی عالی بود

سوال های مرتبط

مامان باران و ستاره مامان باران و ستاره ۳ سالگی
اوایل جوانی با تمام وجودم به خودم قول دادم که روزی، اگر مادر شدم، فرزندی سالم و خوب پرورش دهم. کودکی که از زخم‌ها دور بماند، خوشحال باشد، بااعتماد به‌نفس و آرام.

اما هرچه گذشت، فهمیدم
بچه‌دار شدن، یعنی دعوت شدن به سفری بی‌پایان برای سالم‌ کردن خویش.
یعنی روبه‌رو شدن با سایه‌هایی که سال‌ها در من خانه کرده بودند، با زخم‌هایی که پشت لبخندها پنهان‌شان کرده بودم.

فهمیدم فرزندم قرار نیست به حرف‌های من گوش دهد،
او به زندگی من نگاه خواهد کرد، به شیوه‌ای که دوست دارم یا ندارم، می‌ترسم یا می‌جنگم، خودم را دوست دارم یا نه.

فهمیدم اگر بخواهم او ریشه‌دار، رها و سالم باشد،
باید اول خودم زمینِ امنی شوم
برای ریشه زدن.
باید با خودم آشتی کنم،
تا او یاد بگیرد با خودش در صلح باشد.
باید خودم را ببخشم،
تا او بلد باشد خطا را تحمل کند.

بچه‌دار شدن یعنی فرزندی را به دنیا بیاوری،
که هر روز آینه‌ای‌ست از تو
و چه تلخ و چه زیبا،
تنها راهِ تربیت او
ترمیمِ خودت است

-
مامان باران و ستاره مامان باران و ستاره ۳ سالگی
بازی «نقشه گنجِ احساسات»

مناسب برای: سنین ۴ تا ۱۰ سال

روش اجرا:
• به فرزندتان بگویید: «بیا با هم نقشه گنج درست کنیم. اما این گنج، حس خوبیه که الان گم شده.»
• یک نقشه ساده روی کاغذ بکشید. مثلاً خانه، درخت، رودخانه، یا یک غار کوچک.
• در بخش‌های مختلف نقشه، نقاطی بگذارید که باید از آن‌ها عبور کنند. برای هر نقطه یک تمرین ساده بگذارید. مثلاً:
• کنار درخت: «یک نفس عمیق بکش»
• نزدیک غار: «اسم سه چیزی رو بگو که الان دوست داری»
• روی پل: «یکی از صداهای آرامی که بلدی رو در گوشم زمزمه کن»
• در پایان، به «گنج» می‌رسند: مثلاً یک آغوش، یک جمله آرام‌بخش، یا حتی یک خوراکی کوچک

چرا این بازی مفید است؟
• نقشه کشیدن و خیال‌پردازی، مغز را از حالت اضطراری خارج می‌کند
• هر مرحله از بازی، یک تمرین تنظیم هیجان است
• پایان بازی با گنجی ملموس (آغوش یا جمله محبت‌آمیز) سیستم عصبی را آرام می‌کند

اگر فرزندتان علاقه‌مند به کارتون یا شخصیت‌های خاص است، می‌توان این بازی را با آن شخصیت‌ها هم طراحی کرد.
مامان باران و ستاره مامان باران و ستاره ۳ سالگی
مامان باران و ستاره مامان باران و ستاره ۳ سالگی
بازی «نفس‌های جادویی» با دست بچه‌ها

برای زمانیکه صدای انفجار زیاد است، یا کودک ترسیده و به شما پناه آورده

روش بازی:
۱. دست فرزندتان را باز کنید و کف دستش را به سمت خودش یا شما بگیرید.
۲. انگشت اشاره خودتان را روی پایین انگشت شست فرزندتان بگذارید.

۳. بگویید:
– «الان با هم یک جادو می‌کنیم… با هر نفس، یک ابر ترس رو از مغزت بیرون می‌فرستیم.»

۴. با انگشتتان به‌آرامی از پایین انگشت شست تا نوک آن بروید، و همزمان بگویید:
– «نفس عمیق بکش… (همزمان با حرکت بالا) حالا نفس رو بده بیرون… (در حرکت پایین)»

۵. همین کار را برای تمام انگشت‌ها تکرار کنید.

۶. اگر فرزندتان کوچک‌تر است، بازی را کوتاه کنید و فقط دو انگشت انجام دهید.

۷. اگر فرزندتان بزرگ‌تر است، بگذارید خودش انگشت شما را دنبال کند و نفس بکشد.

چرا این بازی ذهن آگاهی مفید است؟
• تمرکز را از صدای بیرون به بدن خودش می‌آورد.
• حرکات آهسته، ریتم ثابت و تماس بدنی، سیستم عصبی پاراسمپاتیک را فعال می‌کند (مسؤول آرام‌سازی بدن).
• والد در نقش منبع امنیت بدنمند عمل می‌کند.
مامان ثمین مامان ثمین ۴ سالگی