پارت ۱۱:نگم از اون لحظه ای که گذاشتنش روسینم ،حاضرم تمام این دردا رو‌دوباره تجربه کنم برای همون لحظه
یه موجود نرم و گرم و خیس که از وجود خودت رو میزارن رو‌سینت ،تو دست میکشی رو کمرش باهاش صحبت می‌کنی من اولین چیزی که به پسرم گفتم «سلامٌ قولا من رب رحیم» بود یادم نیست کجا شنیده بودم ولی یادم بود اینجوری باید بهش خوش آمد بگم.من اینجا هم واقعا تو دنیای دیگه بودم،از اطراف غافل بودمو فقط فقط لذت بغل کردن پسرم تو ذهنمه،یه مغز خالی یه نفس راحت ...
اون لحظه ای که دیگه دردی نداری،بچت بغلته و تو به خودت افتخار میکنی که از پسش براومدم...
همون جوری که مهدیار تمیز میکردن دکتر گفت دو تا سرفه کن و بلافاصله با دوتا سرفه جفت هم خارج شد.
دیگه مهدیار بردن زیر دستگاه گرم کننده که دمای بدنش افت نکنه
و دکتر شروع کردن به بخیه زدن و فقط من یه جا سوزش شدید حس کردم که با آخ گفتن تموم شد.
اینجا تازه به شوهرم گفتم زیارت آل یاسین بزاره برام و با تموم شدن دعا بخیه زدن هم تموم شد،ده دقیقه هم نشد...

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط