مامانا تورو خدا هر کی تجربه ی این چنینی از زندگی داره منو راهنمایی کنه
شوهرم خیلی منو دست کم میگیره تمام همکلاسیام حتی اونایی ک از من کمتر بودن الان فول رانندگی بلدن منم گواهینامه مو گرفتم ولی هی تو سرم میکوبه ک تو راننده نمیشی اصلا منو قبول نداره این فقط ی موردش هست تو هر چیزی باشه خیاطی و خیلی چیزای دیگ ی جوری باهام رفتار میکنه ک تو عرضه ی هیچ کاریو نداری چطوری خودمو عوض کنم روز ب روز ب خاطر حرفاش دارم پسرفت میکنم منی ک تو همه چی نفر اول بودم از اراده از همه چی الان زن این شدم شدم گوشه گیر و تو خونه موندن حاضره برا رفیقاش جون بده حوصله تحمل کارای منو نداره مثل خر تو باتلاق گیر کردم و دارم افسرده میشم دلم میخواد برگردم ب اون زمانا ک اعتماد ب نفس داشتم

ماشین داریم ولی میگ خوب بلد نیستی سوار نشو خودشم اصلا بچه هارو نمیگیره من برونم و یاد بگیرم بعد ب من میگ عرضه ی کاری رو نداری

حامی داشتن خیلی مهمه
من واقعا همیشه و تو هر شرایطی همسرم حامی من بوده

ببین اگه ماشین دارین بگیر برون
اگه ندارین تو هم طعنه بزن که برام ماشین بخر ببین که ازم راننده در میاد یا نه!
اصلا به حرفاش اهمیت نده و خودت هر کاری دوست داری انجام بده
نگران این نباش که اگه چیزی بر وفق مرادت پیش نرفت زیر حرف شوهرت میمونی نه!!! بزار اون هر چی میخواد بگه فقط در این صورت یا بهش ثابت میشه بله تو هم میتونی و از پسش بر میای
یا اینکه یاد میگیره به پروبالت نپیچه چون در هر حال کار خودتو انجام میدی

حرفاش رو به تخمدونت بگیر برات مهم نباشه تو کار خودت رو بکن و تو هم مدام ازش ایراد بگیر