خانما اخیرا حس میکنم یجوری شدم ....بعضی وقتا مادرشوهرم بدون اجازه بچمو میگیره میبره خونشون چونکه شیرخشکی هم هست شیرو باخودش میبره منم دوس ندارم پسرم به نبودن من عادت کنه اینو هم دوس ندارم خانواده شوهرم فک کنن چون شیرخشکی هست میتونن ببرنش....دوس دارم خودم شیرشو بدم واسه همین خیلی اذیتم انگار خودخوری میکنم به مامانم گفتم گفتش که خودت سخت میگیری همه همینجورن اگه دوسش نداشتن نمیبردنش سخت نگیر ولی من هنوز همین فکاررو میکنم البته اینم بگم ی رفتارایی ازشون دیدم که دوس ندارم بشون عادت کنه....مثلا یبار که مادرشوهرم بغلش کرده بود پسرم همش نگام میکرد و میخواست بیاد پیشم اونم گفتش میخوای بری پیش زهرا تو دستمون نداری و فلان ولی اگه باباش بود نمیگفت میخوای بری پیش مصطفی میگفت بابایی رو دوس داری و فلان یا میخوام ببرمش حموم میگه خودت نبرش بلد نیستی ۳یا۴ماهش شد خودت ببرش😐....منم حساس میشم نمیدونم طبیعیه یا نه اخه فقد همین نیس مثلا میخوام برم خونه‌ی مامانم بخوابم دخالت میکنه قبلنا اینجور نبود همینکه بچم بدنیا اومد اینجوری شده ولی من اصلا بهش محل نمیدم و کار خودمو میکنم....اینم بگم حس مالکیت داره رو پسرم....نمیدونم طبیعیه اینجور فک کنم یا بدنجس شدم🫠😩

دوبار بهش نگو خودت ببرش حمام بعد هم بگو به خودم عادت کرده من شهر غریبم چهل روزگی اومدم خونه خودم بچمو بردم حمام مادر شوهرم گفت چرا نگفتی بیام کمکت اذیت میشی تنهایی گفتم نه ممنون آخرش باید یاد می‌گرفتم زیاد هم سخت نبود هر چی خواستن کمک کنن یا میگفتن بچت رو بیار پایین هر موقع خودم شرایطش داشتم می‌بردم گربه رو دم حجله کشتم تمام😁😁😁

حس مالکیت رو بچت اصلا طبیعی نیست.با زبون خوش حالیش کن دوس نداری بچت ازت دور شه.بگو دلم براش تنگ میشه.شاید الان ی عده بیان بگن عب نداره دوسش داره و اگ مادرخودتم بود اینجور میگفتی؟؟؟نه عزیزان.هیچ کدوم از اقوام مادری و پدری نباید فک کنن صاحب اختیار بچن.بچه باید پیش مادر باشه حالا هرچقدرم دوسش داشته باشن.
بچه فردا دو تربیته میشه.و ب مادر گوش نمیده.یا ب همسرت بگو.
یا اگر همسرتم کاری نمیکنه خودت بگو مادرجان من بچم میره دلم میگیره و تنهایی حوصلم سر میره.نبریدش.هرازگاهی بیاید اینجا درخدمتیم.یچیزی ک نه بی احترامی باشه نه اینکه زبونتو نفهمن.بفهمونشون.بچه ب تو نیاز داره.
ب مادربزرگ و ب پدربزرگ نیاز نداره ب هیچ عنوان.
حتی نیازش ب پدر هم کمتر از مادره.
از قدیم میگن نه عمو برا بچه پدر میشه نه خاله مادر.

این در مورد همه صدق میکنه.حساسیتت حقه.بچتو نذار ازخودت دور کنن.تربیتش خراب میشه

آره اولش همشون دارن نذار بیشتر بشه از ریشه خشک کن یمدت به خودت سخت میگذره تنهایی ولی مستقلی ارزششو داره بگو می‌تونم از پس کارام برمی‌آم شما زحمت نیفتین خودم هستم اگر اومد دم در باز نکن بگو خواب بودم خودشون میفهمن .
بنظر من البته چون دوست ندارم کسی روی بچم. شوهرم زندگیم تسلط داشته باشه و اینکا بچه زود هم عادت میکنه

من همیشه بخودم میگم همون اندازه که پسرم بچه منه نوه اونام هست. پس سعی میکنم بجای موضع گرفتن، لذت ببرم از اینکه پسرمو دوس دارن. راس میگی گاهی اوقاتم ادم حساس میشه به جمله بندیاااا. بهرحال هرچقدرم دوسمون داشته باشن، بچشون نیستیم. عروسشونیم😅

بنظرم از همین اول این اجازه رو به هرکسی نده. محترمانه بگو که احساس خوبی ندارم از پسرم دور باشم .
تو کاملا اختیار داری هرطور که دوست داری رفتار کنی و اصلا به نظرات بقیه اهمیت نده !
تنها کسی که واقعا میتونه مادری کنه فقط و فقط خودتی

ینی چی نزار بچه توعع اختیارشو داری من حتا نمیزارم بوسش کنن چه برسه بردار ببرنش

نه خیلی جدی باهاش حرف بزن
مادر شوهر من یه بار پسرمو با دست بلند کرد بچم ضعف کرد آوار شدم رو سرش گورشو گم کرد عجوزه

بچه ۱ ماهه رو ور میدارن میبرن؟ پناه برخدا

اخ که چقدر تو مخن حالم از این رفتاراشون بهم میخوره هرچی بری جلوتر حرفاشون رفتاراشون برات سنگینتر میشه

همین الان پیشگیری کن

قشنگ‌میفهمم چی میگی...ولی سعی‌کن‌اگه حساسیت زیادی یا الکی داری کنترلش کنی...چون خودت اسیب میبینی...
من خانواده همسرم اوکی هستن واقعا بلاخره همه ایرادات خودشونو دارن دیگه...خانواده خودمم ایرادات خودشونو دارن...بعد دیدم دارم الکی حساسیت ب خرج میدم واقعا و تا تونستم کنترلش کردم...


توام‌سعی کن تا جایی ک‌میتونی کنترل کنی و اگه جایی واقعا نیاز هست جلوشون محکم وایسی

بگو کاری یا سوالی داشتم ازتون میپرسم. الان کوتاه بیای دیگه نمیتونی جمعش کنی درسته نوه اش هست و حق داره ولی ن تا این حد بچه رو ببره

بدجنس نشدی کاملا حق داری اون میخاد بچه رو وابسته به خودش بار بیاره اصلا اجازه نده ببرنش بگو مامان جان بذار شیرش بدم خودم میارمش خونتون یا حموم بگو مگه شما خودت بچهاتو حموم نمی‌دادی می‌دونم شما پسرمو دوست داری و قصدت کمک به منه اما من مادرشم دوست دارم خودم کاراشو انجام بدم هروقت کمک خاستم حتما به شما میگم اصلا اصلا اصلا اجازه نده اون کارای بچتو انجام بده بچه ام دیگه اون ارتباط عمیقی که باید الان فقط با شما به عنوان والدین بگیره رو برقرار نمیکنه هرچی بزرگتر شه بیشتر فاصله میگیره ودخالتهای اونام تو تربیتش بیشتر میشه بعداً نمیتونی درست تربیتش کنی دو تربیته بار میاد الان جلوشو نگیری فردا خیلی دیره دیگه هیچ کاری جز اینکه از دور بشینی غصه بخوری از دستت برنمیا شد با سیاست جلوشو بگیر نشد حتی دعوام کن پای آینده و تربیت بچه ات و ارتباطی که با شما خواهد داشت درمیونه اونوقت دیگه تو رو به عنوان مادر اصلا به رسمیت نمیشناسه

ببین نزار ببرش بگو ممنونم ک هوامو دارین ولی اینجور بچه دو هوا میشه بعد واسه خوابش اذیت میشه پیش خودم باشه بهتره. هم مراقبشم هم اینکه باید خودم دیگه یاد بگیرم بچه داری رو.

نه به نظرم کاملا طبیعیه که بخوای بچت پیش خودت باشه...اجازه نده که ببرنش