پارسال این موقع مهرسامم ۱۰ روزه بود ریزه میزه و کوچولو هنوز نمیدونستم چه روزا و شبای سختی قراره تو راهه ولی خدارو شکر همش گذشت الان خیلی بهتر شده اون اوایل فوبیای اینو داشتم که اگه بخوابم بچم یه طوریش میشه و شب روز بیدار بودم و زل میزدم به صورتش ، کم کم بدنم انقدر خسته شده بود با کوچیک ترین ناراحتی عصبی میشدم و داد میزدم و قیامت به پا میکردم الان که یاد اونروزا میوفتم میگم کاش یکم راحتتر میگرفتم نتونستم از نوزادی مهرسام لذت ببرم

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط