دگ حالم داره از خودم و وضعیتم بهم میخوره‌ .دخترم غیر قابل تحمل شده دگ.‌ واقعا نمیتونم تحملش کنم‌ . هرروزم داره با جیغ و کتک میکذره. از خودم بدم میاد ولی هرکار میکنم نمیتونم تحمل کنم. اینقد موهامو کنده دارم کچل میشم. یا میزنه یا جیغ جیغ .گوشام داره کر میشه دگ‌ . یا همش تو کابینتاس یا در یخچالو باز و بسته میکنه‌ . دو دق میشینم میاد موهامو میکنه . هرچی داد میزنم یا تهدید میکنم فقط نگاه میکنه بعد کار خودشو میکنه. اصلا حساب نمیبره .. یا پرت میکنه همه چیو. کم اوردم دگ
دلم میخاد فرار کنم برم تنها زندگی کنم

ببخشید این حرف و میزنم ولی ما مادرا اول باید خودمون و درمان کنیم اونا بچه ان و دیگه تحت تاثیر رفتار های ما قرار گرفتن. به نظرم یکم باید به رفتارهای خودمون فکر کنیم شاید خودمون باعث این تنش هامون با بچه هامون شدیم.

کلا همه این داستان رو دارن اما اما اما بیشتر از همه ما رو بچه ها تاثیر میزاریم،ما هم که در ماه نصفشو پی ام اس قبل پریود و پریود هستیم بقیشم که شوهره رو مخمون میره واسه همین خودمون بی اعصابیم بچه بیچاره چه گناهی داره همش انعکاس ماست،الان تابستونه ببرش کلاس بزار با بقیه بچه ها باشه خلاصه وقتشو پر کن در هر صورت

عزیزم دختر منم اینجوریه تفریبا من یک بار اومدم دعواش کردم و زدم رو دستش که حرف بد نزن اونم بلافاصله شروع کرد و هی گفت کثافت کثافت و.‌‌... اونجا بود که وااااقعا فهمیدم تنبیه کاری رو جلو نمیبره حتی دعوا کردن، و هر وقت موهامو مبکشه یا میزنه میگم ناراحت شدم درد داره نباید مامانو بزنی براش توضیح می دم خوشحالی خیلی بهتره تا عصبانیت و از خودشم نظرشو می پرسم اینجور مواقع میگم چیشده و چی میخوای و یا وقتایی الکی میزنه سکوت میکنم خودش میزنه در نهایت میاد عذر خواهی میکنه و بوس میکنه واقعا از وقتی خودمو کنترل مبکنم عصبی نشم بچه هم داره کم کم بهتر میشه البته اینم بگم من زیاد عصبی نمیشم یا اصلا نمیزنمش همون یه بار شد زدم رو دستش و همون موقع هم تاثیرشو دیدم ... چیزایی میخوام انجام بده با داستان و قصه و شخصیت هایی دوست داره ازش میخوام یا حالت مسابقه و اون خیلی بهتر گوش میده و فک میکنه بازی هست ... خداروشکر خیلی بهتر شد نسبت به قبل

وقتی دخترت جیغ بزنه تو هم جیغ بزنی
داری بهش آموزش پرخاشگری میدی
برو تو به اتاق دیگه گوشاتو بگیر تا حداقل واکنش منفی نشون ندی

احتمالا محیط خونتون متشنجه که دخترت انقد عصبیه

هرچی لجبازی کنی بدتره.
کتاب تربیت بدون فریادو بخون وضعیتمون رو قشنگ. توصیف کرده

ببین پسر منم اینجوری بود یهو کمتر پرت میکنه موهامو نمیگیره فقط جیغش مونده
بیخیال شدم دیگه یهو دیدم رها کرد
تایپکامو ببین یکسره میزدم یعنی اصن یه چیز عجیبی
یهو از یه روز صبح دیگه نزد

منم همیطور بریدم روانی شدم

عزیزم پسر منم همین بود ولی الان که داره کم کم حرف میزنه خیلی بهتر شده منم مثل قبل دعواش نمیکنم سرش داد نمیکشم دو‌ساعت بیرون میره بازی میکنه بعد تو‌خونه یه ساعت با من بازی میکنه ی ساعت کارتون میبینه خیلی خیلی بهتر شده خداروشکر ولی روزایی که حوصله ندارم دعواش میکنم تا شب بد انق میشه و فقط خراب کاری میکنه ,منم خیلی سر بچم‌داد میکشیدم اما از وقتی بچه جاریمو دیدم مامانش فقط سرش داد میکشه چقد میترسه دیگه اینکارو‌نمیکنم

بچه منم همینه همش درحال فضولی و شیطنت
شوهرمم اعصابش نمیکشه دیروز ی جوری بچه رو دعوا کرد ترسید سر همینم ما دعوامون شدو خودمم ی لگد خوردم

منم یه چند وقتی شرایط مشابه شما رو داشتم ، اما الان چند وقته شوهرم چند ساعت در روز باخودش می بره بیرون ، دیگه میاد خونه بهتره
باید فضاش رو عوض کنی از دور و بری هات کمک بگیر اگه کسی رو نداری ساعتی مهد بفرستش

چرا با مشاور کودک صحبت نمیکنی،عزیزم

وضعیتتو انگار برا من گفتی بخدا امروز انقدر جیغ زدم که حد نداره بخدا ارزوی مرگ میکنم

متاسفانه 3سالگی همینه تا 3 سال 6 ماه طول میکشه این اخلاقشان.
پسرم منم خسته کننده شده

چقد منی