اینکه بچه برای گوشی خود کشی کنه به تربیت و نوع رفتار پدرو مادر هستش که چطور بچه رو بار آوردن بچه ای با عزت نفس یا ضعیف و بی دست و پا .... منم موافقم که باید شرایط و بسنجه آدم ولی اگر ما به کسی وصل نباشیم و ازش کمک نخواییم میشه گفت زندیگه پوچی و داریم ادامه میدیم..... خیلی از لحاظ روحی به هم ریخته هستی عزیزم کمی افکارتو جمع و جور کن اولویت بندی کنی اضافه ها رو دور بریز و جا برای خوشی های زندگیت باز کن آدم زرنگ از دل گرفتار یهاشم خوشی بیرون میاره شما بشدت امواج منفی دورت جمع شده باید از خودت دورشون کنی عزیزم تا ببینی دنیا اینقدرا هم سخت و بد نیست
حرفتون درسته ولی با دین مغایرت نداره اسلام میگه جوری در دنیا کار و تلاش کنید که انگار همیشه هستین یعنی چی یعنی همه تلاشتونو برای رسیدن به رفاه بذارید ولی شبش جوری سر به بالین بذارید انگار میمیرید یعنی ناحق نکنید وظایفی که گردنتونه انجام بدین درباره فکر و عقلم توصیه داره که عقل پیامبر هست و باید ازش استفاده کنیم در کارهامون نه اینکه بدون تحقیق و تعقل کاری کنیم بگیم پناه برخدا یا ایشالا خوب پیش بره حتی میگه مشورت بگیرید تحقیق کنید و اگر بازم ندونستید اخر سر استخاره کنید ولی بازم میگه خودتون تعقل کنید .
اما اینکه بخاطر خرج و مخارج بچه نیاری خدا میگه روزیش با منه چه آدمایی هستن که خیلی خوب دستشون به دهنشون میرسه ولی ترس از بچه اوردن دارن بخاطر هزینه یا سختیش
خدا به همون قوه عقل و تفکر و منطق داده
فرق ما با باقی جاندار همین قوه عقل و منطق
پس قطعا در درجه اول باید ازش استفاده کنیم و در نهایت نتیجه رو دست خودش بسپاریم
عزیزم هرکسی تو یه دوره ای از زندگیش شرایط سخت داره
درسته سخته واقعانم سخته ولی به مرور کنار میایی
من خودم تو ۱۷سالگی یهو افت شنوایی پیدا کردم بین اوایل خودمم نمیدونستم مثلاً با دوستام صحبت میکردم باگوشی میدیدم نمیشنوم یه گوشم یعنی کمه شنواییش میذاشتم رو اون یکی گوشم ، اصن توجه نمیکردم که من شنوایی ام کم شده تا رسید به جایی که تو کلاس نمیشنیدم معلم صدام میکرد ، به مسخره میگرفتن ، تا یه جرقه ای شد که من رفتم دکتر و رفتم نوار گوش گفت بله خانوم افت شنوایی شدید داری اینو نگفت انگار یه آب داغ ریختن رو سرم ، همزمان باهاش به مرور سروصدا گوش ، سرگیجه بهش اضافه شد ، چون با افت شنوایی اینام همراهش میان اونم یه گوش نه هرجفت گوشام بماند که من وارد یه شوک بزرگی شدم یکسال مدرسه نرفتم .... بعد دوسال تزویق کورتن انجام دادم فایده نداد که نداد و من کلا باختم به معنای واقعی یک سال کر کر بودم ، اشک می ریختم خودمو میزدم، به فکر خودکشی بودم، ببین من اصن فکرشم نمیکردم یه زمان اونم تو اوج نوجوانی ناشنوا شم اونم هر جفت گوش
خیلی خیلی سخت بود به زمان زمین فحش میدادم حال روحی داغونب داشتم
تا یک سال بعد از خونه نشینی راضی شدم برم عمل کاشت حلزون انجام بدم
الان ۱۰سال میشه من کاشت انجام دادم ولی همین الآنشم سختیش هست مثل بقیه نمیشنوم
ازهمه پنهون میکنم
دوستدارم دستگاهمو ببین
ولی دیگه چ میشه کرد باهاش تا حدودی کنار اومدم
درسته عزیزم
ولی گاهی هم شرایط یهو عوض میشه
پس من چرا همیشه به سومی فکر میکنم 🥲🥲😂😐😐
واقعا هم همینه بچه ها توقعاتشون بالاس
منم از الان نگران آینده پسرام هستم بغضی وقتا میگم شاید یکی کافی بود البته ناشکری نمیکنم
درست گفتی
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.