این روزا اصلا حال روحی و جسمیم خوب نیست انگار مثل اوایل بارداری افسردگی گرفتم اشکم دم مشکمه حس میکنم هیچکس درکم نمیکنه خیلی احساس تنهایی میکنم شبا تا صب از درد استخوان به خودم میپیچم اتگار روزا هفته ها ماه ها کندتر از همیشه جلو میرن چشمام رو ساعت خونه خشک شده استراحت مطلقم هستم جایی نمیتونم برم خونه هم همش تنهام دیگه حالم از هرچی خونه و درو دیواره بهم میخوره دوس دارم برم یجا تنها خودم باشم اصلا دوس دارم برگردم عقب دوران بچگیم باز ناز کنم بابام نازمو بخره 😔💔 کاش این روزا یکم سریع تر برن جلو تموم بشه این حاملگی این تنهایی کاش همه چی زود بره جلو بتونم دوباره اختیار بدنمو دست بگیرم

چه جاااالب اخه منم اینجور بودم تقریبا یکماهی هست که خو ب شدم الان باز دوباره تو این هفته داره شروع میشه
من دیگه گریه میکردم
الانم از دیروز شروع کردم گیر میدم به شوهرم اعصابم خرابه هرچی فکر میکنم دلیلشم نمیدونم
زودرنج شدم حساااابی
منم استراحت مطلقم از خانوادمم دورم کسی هم پیشم نیست
به هرحال این ایام باید بگذرن

آبجی منم همینجورم اما با مشکلات خیلی بد😭

دقیقا منم تو هفته های تو اینجوری بودم،یه دو سه هفته تحمل کن این‌حس ها از بین میره

شوهرت چی اون حرکتی نمیکنع

ان شالله همچی اوکی شه زودی برات حال دلت اوکی شه خیلی خوب میفهممت همه این حالارو زندگی کردم و دارم میکنم
ولی چیزی ک نابودت کرده بیشتر این استراحت مطلقه است واس تغییر روحیت یا کسی اع اعضای خانوادت بیاد پیشت یا تو برو