من کل حاملگی دست تنها بودم خودم زندگیمو میچرخوندم زایمانم کردم از همون شب اول خودم بچمو نگه داشتم تا الانم یک ساعتم کسی بچه داری نکرده برام، همه چی با خودم بوده با اینکه تک دختر و لوس بودم🫣بچمم خداروشکر خوب دارم بزرگ میکنم همیشه تر و تمیز و سالم.. با این حال یه حس بدی دارم همش حس میکنم مادر خوبی نیستم کافی نیستم😫انگار نمیتونم از بچه داریم لذت ببرم با اینکه عاشقشم.. این افسردگی زایمانه؟

منم کسی نگهش نداشته اولین بچه‌م هم بود کل بارداریم هم تنها بودم تو شهر غریب الانم که دنیا اومده بازم تنهام کیلومترا‌ از خانواده م دور شدم ۱۲ساعت باهاشون فاصله دارم
منم خیلی بچمو‌ دوس دارم ولی آرزومه یکی ۲ساعت نگهش داره بخوابم شوهرم هم از صب تا شب سرکاره وقتیم میاد یکم باهاش بازی میکنه شام میخوریم میخوابیم
حتی حموم هم میرم باخودم میبرمش 🥲من احساس شمارو ندارم ولی ب شدت حس تنهایی میکنم دلم میخواد هیچ مسئولیتی نداشته باشم

منم یه بچه ۴ساله دارم و ۳ماهه حس میکنم دارم درحق بزرگه ظلم میکنم🙂‍↕️همش میگم ینی کار بدی کردم دومی دنیا اوردم🤨چون تا یه چیزی میشه قهر میکنه لج میکنه قبلنا اینجور نبود الان یه یکی دوماهیه اینطور شده بااینکه تمام فکر ذکرم دختر بزرگمه بیشتر بهش گوش میدم اما قبلنا زیاد بازی میکردیم حالا تنهاست

سخت گرفتی 🙄 هرچی راحت‌تر بگیری بهتر میگذره

این افسردگی نیست
منم مثل شمام دقیقا با این تفاوت ک یه دختر 3ساله و یه نوزاد یکماهه دارم
اگر کسی کمکمون میکردم قطعا وقت بیشتری برای لذت بردن از بچمون داشتیم

نه افسردگی زایمان نیست
کمال طبی مادرانه اس