واقعا بعضیا هیچ درک و شعوری ندارن.من با اینکه شوهرم خیلیییی کمکم میکنه و انصافا خواهراشم کمکم میکنن،خانواده خودمم هستن ولی بازم انقدر خستم که اگه حتی یه سال یه پشت بخوابم خستگیم درنمیره.بچم هر ساعتی از شب بخوابه گاهی ساعت ۴ گاهیم ساعت۶ بیدار میشه تا ۳ ساعت بعدش هرچی تلاش میکنم نمیخوابه دیگه.در طول روزم کلی کار دارم،مگه فقط بچه داریه؟بچم بشدت بهانه گیر و غرغروه،برای هرچیزی گریه میکنه.حتی برای اینکه ببرمش دستشویی بشورمش لج میکنه باهام انگار کشتی کج میگیره.از قبل دیسک کمر داشتم،الان خیلیییی اوضاع کمرم بدتر شده،مچ دست چپم عملا داره فلج میشه انقدر بچم به دستم فشار میاره.خدا شاهده گاهی میزنه به سرم خودمو بکشم از دست بچم انقدر که به هیچ صراطی مستقیم نیست.بشدت پرخاشگر و عصبی شدم از وقتی بچه دار شدم.بعد چطور میشه انتظار داشت هیچوقت به بچم تندی نکنم و عصبی نشم؟
بعضی ها عادت دارن فاز روشن فکری بگیرم😏
چند روز پیش انقدر فشار روانی روم زیاد بود انقدر غصه داشتم بچمم خواب داشت اما هرکار میکردم نمیخوابید یه لحظه کلا همه ی کنترلمو از دست دادم اومدم بچه رو گذاشتم زمین بازحالت حرص یکمی محکم گذاشتمش زمین و هنوز که نوزه عذاب وجدانش باهامه. اصلا انگار خودم نبودم. خجالت میکشم یادم میاد. خدا مارو ببخشه و به ما صبر مادری بده. خدا بچه هامونو ببخشه🙏
همینایی ک میان این حرفا میزنن صدتا کمکی دارن و اینکه بچه اذیتش نکرده تابفهمه ی مادر ک دست تنهاس چقدر داره صبوری میکنه
اینا اگر کمکی نداشته باشن از اون چیزی هم ک فکر میکنیم بدترن....فقط میان اینجا چسی چسی چسی میان 😅
🤌🤌🤌🤌
دقیقا همینه
درسته🩵🩵🩵🩵🫂
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.