هیچوقت فکر نمیکردم در آستانه دهمین سال آشناییمون، یه روز پاییزی توو ماهِ آبان وقتی تازه بساط صبحونه جمع شده و در حال کتاب خوندنم، توپ ضداسترس خوشرنگم یهو به سمتم قِل بخوره و وقتی سرمو بالا میارم، دخترک مهربونی رو ببینم که با زبون قشنگ خودش بهم میگه:
« کتابتو بذار کنار مامی! وقت توپ بازیه :) »
فیجتی که پنج سال پیش توو تاریک‌ترین و سیاه‌ترین شبای زندگیم خریده بودم تا شااااید یکم از تیکِ مو کَندن و کچل کردن خودم دست بردارم، حالا به یکی از وسایل مورد علاقه دخترم تبدیل شده که اتفاقاً حسابی هم باهاش سرگرم میشه!
داشتم فکر میکردم چقدر زمان سریع و البته کمی وحشتناک میگذره…
انگار همین دیروز بود که توو دومین روز آذر ماه صبح زود از خواب پا شدم و پالتوی چرم مشکیمو پوشیدم و یه رژ قرمز و یه خط چشم و … بدون اینکه به بقیه چیزی بگم برای اولین دیدارم با بنیامین از خونه زدم بیرون…
اونروز برای روبرو شدن با پسری که چهار سال بود می‌شناختمش، خیلی استرس داشتم ولی با دیدن بنیامین همه استرسا تبدیل به یک شوق عاشقانه شد..
خواستگاری توو همون دِیت اول هم از اون اتفاقایی بود که اصلا انتظارشو نداشتم ولی خب شد دیگه .. :)
بعد از اون دیدار، قصه و راهِ عاشقیِ ما شروع شد و بقول ستایش 😅 آن دو پس از کش و قوس‌های فراوان بالأخره بهم رسیدن!
میگن به خدا و زمان‌بندیش اعتماد کن.. راست میگن!
خدا خوب میدونست کِی تو رو به زندگیمون هدیه بده تا مثل نور دوباره به زندگی مامان و بابات بتابی :)

پی.نوشت: عکس مربوط به یکی از کافه‌های برغان توو همون دیدارهای دوستانه و عاشقانه روزای اول🫠 چ

خیلی عالییی بود خوشبخت بشید و جوون بمونید ب پای هم

آخی 😍چه قلم زیبایی پایدار باشید

جوووون بابا انشالله بزود چهارنفره یاپنج نفره شدنتون گلی بانو

چقدر قشنگ نوشتی بنظرم استعداد نوشتن رو داری برو به سمتش خدارو چه دیدی...

تو همیشه قشنگ مینویسی

این همه نوشتی هیچ وقت نپرسیدم ولی امشب لبریز شدم
اگه اشتباه نکنم خودت اهل مشهدی و همسرت کرج
و بعد از ۴ سال تو اولین دیدار دیدیش
چطوری اشنا شدین
ازینم بگو

خط اول متنت رو که داشتم میخوندم نمیدونم چرا یه لحظه ترسیدم حس کردم میخوای خبر بد بدی😑
خدا حفظ کنه سه تاتون رو برای هم و همیشه عاشق تر باشید جانم

فک کردم میخوای کتاب معرفی کنی خیلی باحال بود

چ جالب خوشبخت ترین باشی گلم