چقدر پروسه غذا دادن به بچه یه جوریه‌...
همش حس میکنم عقبم از همتون و عذاب وجدان دارم که بچم اذیت نشه یه وقت...
اصلا از مادری تا الان همینو فهمیدم
اصلا دیگه لذت نمی‌برم از هیچی

چقد سخته مادر شدن منم برای هرچیزی خودمو سرزنش میکنم و گاهی گریه میکنم

خیلی افسردم ب حدی ک خدا میدونه دوس دارم فقد خونه باشم مغزم رد داد دیگ

چقدر منی🥺🥺

اصلا اینجکوری نیست بچه با بچه واقعا همچیش فرق میکنه مثلا نورا رو من میزارمش داخل روروئک نمیتونه راه بره یا تازه دندون در اورده خودتو اذیت نکن ب حرفای اطرافیانتم گوش نده واقعا مادری کردن کار سختیه

چرا همش خودتون و‌بچه هاتونو با بقیه مقایسه میکنید و باعث عذاب خودتون میشید هر مادر به نوبه خودش تمام تلاشش رو‌میکنه اینقد با قیاس توان خودتون رو کم نکنید

هر چی میدونی مقویه بهش بده اصلن به این و اون نگاه نکن تو خودتی و بچه ت فقط

دقیقا الان داشتم به همین موضوع فکر میکردم و خودمو سرزنش میکردم

تا یک سالگی الویت با شیره
منم بعضی روزا میبینی دو وعده غذا میدم میوه میدم ولی بعضی روزا فقط یه وعده میدم یا هم کلا شیر میدم و میان وعده

هر کی قانون خودشو داره تو غذا دادن به بچش. تو از هیچکس عقب نیستی و بهترین مامان برای الوینی

ن همچین فکریو نکن عزیزم غذای کمکیه حتی دوبار درروزم کافیه

چرااا چیشده