وقتی به پشته سرم نگاه میکنم چه دردایی ک برای زایمان تحمل کردم چه بیخابی که اصلا فکرشو نمیکردم تو اوج درد پاشم مراقب کسی باشم منی ک با یه پریودی سه روز اول خونه مادرم کلا میخابیدم انگار تیر خورده بودم ..تو اوج درد پاشو اب جوش بیار سرد کن.گرم کن ..هر دوساعت بده بچه یه ذره میخورد فکش خسته میشد یه شیرو نیم ساعت باید نگه میداشتم تو دهنش تا تموم کنه بعدش آروغ گرفتن بزار رو پام تا بخابه تا شیشه شیر رو بشورم تا خودم خوابم ببره دوساعت بعد میرسید..چه شبایی که با جیغاش تا صبح ...اوه یعنی زیر دوش حموم صدا گریه بچه مدام تو گوشم بود تندی میرفتم بیرون یه لقمه غذایی که سرپایی خورده نخورده سیر میشدم‌‌‌‌...من گذروندم هرجور بود با مریضیش بیمارستان خوابیدنش با تب و با دندون...گذشت و خوبه همه چی رو به راهه فقط مت اون آرامشو ندارم چرا خسته م خیلی خسته م همه انرژیم رفته انگار از هیچی ذوق ندارم تهه ش یه لبخند ..اون همه ذوق و شیطونیام چیشدن ..اون همه حوصله برا لاک ناخن ست کردن رنگای نزدیک بهم برا تیپ زدن برا دلبر شدن برا متنای احساسی ک کلی میگشتم میفرستادم برا شوهرم برا دم در منتظرموندنام بعد یه هفته ببینمش...من چم شده چی شدم واقعا مادری اینجوریه؟من فک میکردم با بچم باهم بچگی میکنیم ولی میبینم نه فقط میخام بگذره زود بزرگ شه بتونه موآظب خودش باشه

سعی کن از مادر بودن لذت ببری . بعدا دلت برای همین کارا تنگ میشه و میگی چرا با عشق اتجامشون ندادم .
منم پشت در وایمیستادم تا شوهرم بیاد . الان بچه به بغل وایمیستم . کلی هم ذوقم بیشتر شده . شوهرم تا دم در ما رو میبینه نیشش تا کجا باز میشه .
الان سه تایی باهم تیپ میزنیم و کیف میکنیم .
همهو چیز به خود ادم بستگی داره به دیدگاه خود ادم . از اینکه به خاطر بچم نصف شب پا میشم که بهش شیر بدم بخدا کیف میکنم . از خواب دارم میمیرما ولی باز کیف میده . حال دلت رو خودت باید خوب کنی دوست من . کافیه یکم رنگ بدی . عشق بدی . شعف بدی . اون موقس که کیف میکنی . بهت قول میدم .

همه اینها یک طرف.. هیچ چیز مثل رفلاکس منو اذیت نکرد. خیلی درگیرم هنوز ک هنوزه

و منی که علاوه به پشتم
به جلوم نگاه میکنم و میکنم
خدایا خودت بخیر بگذرون
کمکم کن

من که همه این سختی هارو تنهایی کشیدم دخترم ریفلاکس داشت بدترازهمه ش حالاهم باردار شدم باز و غمگین ترینم

فک کنم ادم بهتر سن ٣٠به بعد بچه دار بشه😁😁😁تا زمانی که درگیر ذوق ارایش و ناخن
وقت مناسب نیس
چون باید تربیت بچه و....انرژی باشه
من فقط ناراحتم چون وقت نمیکنم برااستخدامی بخونم
اهل ناخن و...نیستم
آدم پول جم کن شدم طلا ملا بخرم خخخخ دیگه نمیتونم با بچه تدریس کنم حیففف

همه‌همینیم اما ی روزی دلمون تنگ میشه منم همش میگم کاش زود بزرگ سه مدرسه بره دغدغه هام عوض شه دوسال اول بچه‌داری خیلی سخته

همه همینیم ...امروز با شوهرم حرف میزدیم میگفتیم خیلی از هم دور شدیم همشم بخاطر مسئولیت زیاد بچه داریه و فشار زندگی ..

همه روزای سختوداریم من اصلن فکرشونمیکردم ازپیش تنهایی بربیام هیچکی نبود خودم تنها همه کاراشومیکردم باشکم بخیه ای ت بیمارستان کسیونداشتم بیادکنارم باهزارمنت جاریم اومد بعدش توی خونه هیچکی نیومد شوهرمو دخترم کروناگرفتن پدرم دراومد تنهایی حتی یکی نبود برام کاچی درست کنه اماب عقب ک‌نگاه میکنم تونستم ازپیش بربیام این روزاهم میگذره یادگار میمونه دوباره مثل قبل پرشورمیشی سخت نگیر

منم همینطورم ...باز من که دوقلو دارم بیشتر از شما خسته شدم فقط میگم کی بشه بچه ها بزرگ بشن

منم اینطوری م . بنظر من یکم مربوط ب افسردگی بعد زایمان . و کلا روزگار هم داره یطوری پیش می‌ره ک آدم میگه فقط بگذره

چقدر احساساتی ک تجربه میکنین شبیه منی، منم نمیدونم چرا اینجوری شدم حتی حس میکنم ذهنم جمع نمیشه ب چیزی فکر کنم حتی