دیروز با مهراد و همسرم رفتیم لباس فروشی اونجا برای مهراد لباس انتخاب میکردم که دیدم اونم داره برای خودش یه جوراب پشمی رو انتخاب میکنه، یهو باباش وارد شد و گفت اونو دست نزن ، مال زمستونه، بزار سرجاش و فلان. مهراد شروع کرد به جیغ و داد و همسرمم منو صدا کرد که خانم بریم آبرومون رفت. من اول نشستم کنار مهراد گفتم ازین خوشت اومده، گفت آره، گفتم میخوای ازون بالاییا ها بیارم اونارو هم ببینی، یهو ذوق کرد که آره، بعد خودش اتوماتیک جوراب نخی انتخاب کرد.
میخوام بگم که عجله کردن و فکر حرف مردم بودن رو بزاریم کنار ، خودمم همیشه توی این تله میفتم ، که مردم نگن بچش فلانه و فلانه... اما نه، کافیه فقط ازین بچه ی نگران و قشقرق به پا کرده بپرسی احساسش چیه. همین آرومش میکنه

منم مثه شما رفتار میکنم ولی متاسفانه تو این موقعیتا یکی باید این مردارو اول جمع کنه...اصلا صبرو تحملو با بچه تا کردنو ندارن😐

منم دیروز رفته بودم خرید داشتم مانتو پرو می کردم دخترم گیر داد بود منم مانتو می خوام منم ی مانتو پوشوندمش همین که دید بزرگ گفت ن نمی خوام مال من نیست

آفرین بشما

مردا اصلا بلد نیستن چون خودشون بچن

عزیزم آره ب نظرم با سیاست باید باهاشون برخورد کرد پسر منم همینطوره جلوی بقیع ی چیزی بهش بگیم بهش بر میخوره داد و فریاد راه میندازه

دقیقا خیلی مهمه هم من هم همسرم کلا میریم همیشه از خودش میپرسیم که چی میخای کدوم میخام از اول این کار کردیم واس همین الان خیلی راحتیم