پسر من تو جمع ، اگر بچه هم سنش باشه اعتماد نمی‌کنه ، باهاشون بازی نمی‌کنه، همش نگران اونا وسایل شو ازش بگیرند ، تو خانه بازی همینطور، با گریه و عجز می‌اد سراغ من ک ازش دفاع کنم، منم براش توضیح می‌دم که دوستت می‌خواد باهات بازی کنه کاری باهات نداره و ... ولی اصلا تاثیر نداره، بچه های دیگه همه باهم بازی می‌کنند این فقط اینجوریه، اعصابم و تو مهمونیا خورد می‌کنه با گریه ها و ترس هاش، چکار کنم لوس نشه، خودش بتونه از پس موقعیت ها بربیاد، هر کاری کردم جواب نداده تو این مورد

دختر منم دقیقا همینه...
تو مهمونیا شهربازی پارک دقیقا رفتارش همینه....
تازه دوماهه یکم بهتر شده...
می برمش پارک دلش میخواد دوست پیدا کنه ، خودش بچه هارو صدا میکنه میخواد باهاشون ارتباط بگیره...
پسر شما هم اوکی میشه...
هیچکس بدتر از دختر من نبود....
پسر شما بیشتر وقتشو با شما و باباشه؟
با بقیه هم سخت ارتباط میگیره؟منظورم خاله عمو و....

پسر من اگه اسباب بازی کنارش باشه یکی بیاد کنارش اونو میزنه میترسه ازش بگیره

من پسرم زیاد کسی دورش نیس اینجوری بود بعد تو خونه حالت بازی بهش یاد دادم از حقش دفاع کنه هی تکرار کردم با هم بازی کردیم ازش اجازه گرفتم
الان قشنگ از حق خودش دفاع می‌کنه میگه نوبت منع برای منع
البته مهربونم هست وقتی خودش وسایلشو میده تشویقش میکنم کسی هم به زور ازش بگیره میگم برو بگیر برای خودت می‌ره پس میگیره

دقیقا پسر منم اینطوریه
فکر کنم اقتضای سن و سالشونه

عزیزم خیلی رفتارش طبیعیه عصبی نشو بابا درست میشه

دقیقا دختر منم همین جوریه من موندم چکار کنم پارک که میریم میره روی سر سره ولی تا یکی میاد جیغ میزنه میگه اونا برن

پسر من وسیله هاش رو به همه میده . ولی از حق خودش نمیتونه دفاع کنه همش میاد دستم رو میگیره میگه تو بگو

پسر منم اینطوریه🥰🧿❤️

انگار پسر منو توصیف کردی