داره نزدیک دهمم میشه و به این فکر میکنم که قراره مامانم کم کم بره خونه خودش و از این به بعد خودم تنها بچه رو بزرگ کنم واقعا میترسم و حس بدی میگیرم حس میکنم نمیتونم فک میکنم مسئولیتاش خیلی سخته و من از پسش بر نمیام🥲 نمیدونم یه حسی اومده تو وجودم ک من توانشو ندارم و زود بچه اوردم
عذاب وجدان دارم که چرا مسئولیت یه کوچولوی بی گناهو انداختم گردن خودم ک نمیتونم کاراشو انجام بدم
میترسم خدایی نکرده دور از جونش چیزیش بشه دست من 🥲
از امروز حس و حال بد داره میاد سراغم
نمیدونم شایدم افسردگی بعد زایمان دارم میگیرم
کسی اینطوری بوده؟ این حس هارو داشته باشه ولی از پسش براومده باشه؟

این حس هارو دور کن وگرنه افسردگی خیلی اذیتت میکنه تا مادرت پیشته کاراشو خودت انجام بده که اگه بلد نبودی یادت بده اینم یادت باشه که تو خیلی قوی هستی که از پس بارداری و زایمان بر اومدی بچه داری که راحتره

منم اولش می ترسیدم حتی بار اول که مامانم بچرو داد دستم گفت برو بشورش خیلی تعجب کردم استرس گرفتم از طرفی تو بارداری وسواس شدید به نجاست گرفته بودم و خلاصه خیلی اذیت شدم ولی خدا کمکم کرد و از پسش براومدم..‌. توام میتونی... بدتر از من نیستی که...‌تازه من هم سنم کم بود هم بچه ام بدقلق و بی خواب😔 روزای سختی گذروندم ولی مطمئنا خدا همه ی مادرا رو کمک میکنه

عزیزم من از شب اول زایمانم تا همین الان خودم تنهایی بزرگ کردم حتی شب اول زایمان همراهی نداشتم شوهرمم نذاشتن
تا همین الان بخودت روحیه بده

منم مث تو بودم از اینکه با بچم تنها بشم وحشت داشتم فک میکردم نمیتونم بهش برسم اما از همون شب اولی که رفتم خونه خودم عادت کردم

نه بابا عادت میکنی اول فلاکس رو پرکن بیشین صبحونه بخور چند تا پشت سرم چایی بخور توش زنجبیل باشه بعد لباس زید بچه رو نگاه کن شیر بده آروغ رو بگیر قشنگ بزار بخابه کار سنگین نکن ملایم باشه رو بکن ناهار بزار زیر شو کم کن😁 بگیر بخاب

اینا طبیعیه بهش فکر نکن تو میتونی همینطور که بقیه میتونن یکم اولاش سخته واقعا تاعادت کنی ولی درست میشه