چسبندگی لابیا یا چسبندگی واژن در کودکان (به‌ویژه در سنین پایین، معمولاً بین ۳ ماه تا ۶ سال) یکی از مشکلات شایع و عمدتاً خوش‌خیم در دختران خردسال است. در این حالت، لابیا مینورها (لب‌های کوچک واژن) به‌طور نسبی یا کامل به هم می‌چسبند و دهانه‌ی واژن را می‌پوشانند.

علل احتمالی چسبندگی لابیا:
**کاهش سطح استروژن: در نوزادان و کودکان، سطح استروژن پایین است که باعث نازکی مخاط واژن می‌شود.
**تحریک مزمن: ادرار، عفونت‌های خفیف، استفاده از شوینده‌های نامناسب، یا پاک‌کردن شدید ناحیه می‌تواند التهاب و تحریک موضعی ایجاد کند.
**مکانیسم دفاعی طبیعی: چسبندگی می تواند نوعی محافظت در برابر عفونت‌ها باشد.

علائم:
**اغلب بدون علامت است و در معاینات روتین تشخیص داده می‌شود.
**گاهی ممکن است کودک با:
• مشکل در ادرار کردن (مثل پاشیدن ادرار، تاخیر در خروج ادرار)
• احتباس ادرار
• عفونت‌های ادراری مکرر
• سوزش یا قرمزی ناحیه تناسلی
مراجعه کند.

درمان:
** اگر بدون علامت و جزئی باشد، معمولاً نیاز به درمان ندارد و با افزایش سن و شروع بلوغ خودبه‌خود برطرف می‌شود.
**در موارد علامت‌دار یا چسبندگی شدید:
*استفاده از پماد استروژنی موضعی (مثل استریول ۰.۰۱٪ یا پریمارین) ۱–۲ بار در روز به مدت چند هفته.
*آموزش نحوه صحیح مصرف و ماساژ نرم لابیاها با پماد.
*مراقبت از پوست ناحیه با حفظ بهداشت و استفاده از نرم‌کننده‌های محافظ.

نکات مهم برای والدین:
*نباید با فشار، چسبندگی را جدا کنند چون باعث آسیب و چسبندگی‌های بعدی می‌شود.
*در صورت بازگشت چسبندگی، بررسی مجدد توسط پزشک و ادامه درمان یا اقدامات پیشگیرانه انجام گردد

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط