من خیلی عصبی میشدم ، مشکلاتی که قبلا با همسرم داشتم(خیانت و...) افسردگی بعد از زایمان ،تروماهای کودکی همه اینا تاثیر خیلی خیلی بدی روی زندگیم گذاشته بود .. افکار منفی و پرخاشگری .. من بخاطر دخترم تصمیم گرفتم درمان بشم ، از صحبت با روانشناس ترس داشتم درحدی که تماس گرفته بودم و قطع کردم اما دیگه خیلی همه چیز درحال بدتر شدن بود انقدر داد می‌کشیدم که دخترم دوتا دستش رو میزاشت روی صورتش از ترس... شده بودم یه هیولای واقعی 💔 اما بلاخره تونستم یه قدم برای خوب شدن بردارم الان حدود یک ماه و نیمه که تحت نظر روانپزشک هستم نمیگم صد درصد اوکیم اما خیلی خیلی بهتر از قبلم ... امید به زندگی دارم انرژیم بیشتر شده و مهم تر از همه رفتارم با دخترم خیلی بهتر شده و الان همش میگم کاش زودتر به دنبال درمان رفته بودم که حال خودم خوب بشه و مامان بهتری باشم واسه دخترم که تنها پناهش منم❤️‍🩹
اینا رو اینجا گفتم که اگه کسی با شرایط سابق من هست حتما به دنبال راه درست درمان باشه واقعا نصف عمرم رفت تو اون دوره مزخرف کاش زودتر دنبال درمان خودم بودم و از زندگیم لذت می‌بردم...❤️

🥺همیشه یادت باشه دخترکوچولوی تو غیر ازتو کسی نداره
هیچ وقت باعث نشو دخترت بگه منم ترومای بچگی تجربه کردم
خیلی خوشحالم که یه قدم مثبت برداشتی ایشالله ب زودی حالت بهتر میشه

من وقتی شش ماه باردار بودم پدرمو از دست دادم اونم تو دوره پانزده ماهه بیماری من هر روز با آب شدنش آب شدم دقیقا نزدیک سالگرد اولش مسیحا داشت دندونای بالارو در می‌آورد و شدیدا پسرفت خواب داشت من خودم انگار یه بار دیگه داشتم اون سوگ تجربه میکردم شده بود یه مامان که اصلا انگار اون آدم برام غریبه بود یه هو به خودم اومدم و واقعا سعی کردم برای مسیحایی که بعد خدا اولین پناهش منم بشم یه پناه مثل بابام مثل مامانم برای خودم از اوم روز به خودم قول دادم تا میتونم صبور باشم هرچند گاهی وقتا ما ام کم میاریم بخاطر بی خوابی خستگی گریه ها و سختی های دندون دراوردن ممکنه بخوام عصبی بشم حتی یه داد کوچیک بزنم ولی سعی میکنم خودمو جمع کنم سریع واقعا بچه هامون بی تقصیر ترین آدمن تو زندگی ما و تنها پناهشون ما هستیم

منم جدیدا انگار دیوونه شدم به خودمو بچم دارم فشار میارم شوهرم میگه بزار بچه بچگی کنه اینقد الکی بهش گیر نده با خودم فکر میکنم میبینم درست میگن ولی چیکار کنم انگار وقتی یه کار اشتباهی انجام میده یکی دیگه میشم و الکی سرش داد میزنم شبا از پشیمونی نمیدونم چیکار کنم دلم میخواد صبور باشم ولی نیستم بچمم گناه داره

عزیزم ممنونم ازت که باعث رشد فرزندت میشی با این اقدامی که انجام دادی .

عکس نامربوط واسه پنج سال پیشه😂