#ادامه طرحواره ها
🧠 طرحواره منفی‌گرایی:

طرحواره منفی‌گرایی (یا بدبینی) یعنی اینکه یه نفر همیشه نیمه خالی لیوان رو می‌بینه. یعنی چی؟ یعنی:

**"همیشه منتظر اتفاق بد بودن، حتی وقتی همه چیز خوبه!"**
😟 این طرز فکر چطوریه؟

آدمی که این طرحواره رو داره:

- مدام نگران اتفاقات بد آینده‌ست، حتی وقتی دلیلی برای نگرانی نیست.
- وقتی یه چیز خوب براش پیش میاد، سریع فکر می‌کنه که «الان یه اتفاق بد می‌افته که خرابش کنه!»
- به جای تمرکز روی چیزهای خوب زندگی، بیشتر روی مشکلات، خطرات یا اشتباهات تمرکز می‌کنه.
- ممکنه بگه:
- «اگه خوشحال باشم، حتماً یه بلایی قراره سرم بیاد!»
- «همیشه یه مشکلی هست، فقط هنوز پیداش نکردم!»
- «اگه همه چیز خوبه، یعنی یه جای کار می‌لنگه!»
🧒 این طرز فکر از کجا میاد؟

معمولاً از دوران کودکی. مثلاً:

- اگه توی خونه همیشه دعوا، بیماری یا مشکلات مالی بوده.
- یا اگه پدر و مادر همیشه نگران بودن و این نگرانی رو به بچه منتقل کردن.
- یا وقتی بچه بوده، یه اتفاق بد افتاده و یاد گرفته که «نباید زیاد خوشحال باشم، چون بعدش یه چیز بد میاد.»

### 🛠️ چطور می‌شه باهاش کنار اومد؟

- تمرین **شکرگزاری** برای چیزهای کوچیک و خوب زندگی.
- نوشتن **اتفاقات خوب روزانه**، حتی اگه خیلی کوچیک باشن.
- **چالش با افکار منفی**: مثلاً بپرسیم «آیا واقعاً دلیل منطقی برای این نگرانی دارم؟»
- کمک گرفتن از **روان‌درمانگر** برای شناسایی ریشه‌های این طرز فکر و تغییرش.

تصویر
۳ پاسخ

من دقیقا همینم و واقعا باعث عذابه🥲

منم بعد زایمان تقریبا اینجوری شدم شاید روزی ده بار مرگ بیاد تو ذهنم میگم اخرش مردنه که

شوهر من به شدت بدبین و منفی گراست... 😕

سوال های مرتبط

مامان پسر وروجک مامان پسر وروجک ۲ سالگی
#ادامه طرحواره ها
طرحواره منفی گرایی:
این طرحواره یعنی یه جور «عادت ذهنی» که باعث میشه بیشتر چیزای بد رو ببینی تا چیزای خوب.
نه اینکه آدم بخواد منفی باشه؛ نه!
ذهنش ناخودآگاه هی دنبال خطر، مشکل، اشتباه یا خراب شدن اوضاع می‌گرده.

چطور خودش رو توی زندگی نشون میده؟

یه کار خوب می‌کنی، اما فقط همون یه ایراد کوچیکش تو ذهنت می‌مونه.

خبر خوب می‌شنوی، فوری می‌گی: «خب حالا ببین آخرش چی میشه!»

رو چیزایی که ممکنه خراب بشه بیشتر تمرکز می‌کنی تا چیزایی که ممکنه خوب پیش بره.

وقتی بقیه خوشحالند، تو تو ذهنت می‌گی: «خیلی ذوق نکنید، هنوز معلوم نیست…»

برنامه‌ریزی برات سخت میشه چون همیشه فکر می‌کنی یه اتفاق بد وسطش می‌افته.
ریشه‌اش کجاست؟
معمولاً از اینا میاد:
خونه‌ای که توش زیاد نگران بودن («مواظب باش! خطر داره!»).

والدینی که همیشه بدبین بودن.
تجربه‌های سخت مثل بیماری، فقر، ناامنی یا اتفاقات ناگهانی.

یا اینکه از کودکی بهت یاد دادن «زیادی خوشحال نشو، چشم می‌خوره، خراب میشه.»
چرا اذیت‌کننده‌ست؟

چون حتی وقتی اوضاع خوبه، ذهن ولت نمی‌کنه و می‌گه:
«نه… یه چیزی درست نیست.»
در نتیجه لذت بردن سخت میشه، انرژی کم میشه و زندگی همیشه یه مقدار سنگین حس میشه.
چی می‌تونه کمک کنه؟

بدون حرفای کلیشه‌ای و درمانی خشک، یه سری کارای کوچیک اما مؤثر:

ادامه زیر تاپیک لایک کنین بالا بمونه ممنون
مامان پسر وروجک مامان پسر وروجک ۲ سالگی
#ادامه طرحواره ها
طرحواره های مربوط به نیاز سوم خود دوستی:
🧠 «طرحواره تأییدطلبی» یعنی چی؟

طرحواره تأییدطلبی یعنی یه جور باور یا حس درونی که آدم فکر می‌کنه باید همیشه دیگران ازش راضی باشن، تأییدش کنن، دوستش داشته باشن، وگرنه انگار ارزشش کم می‌شه.
💬 به زبان ساده:
یعنی کسی که همیشه دنبال اینه که بقیه بگن «آفرین»، «خوبی»، «دوستت داریم»، و اگه یه نفر ناراحت بشه یا انتقاد کنه، حسابی به هم می‌ریزه.
اگه یکی ازش انتقاد کنه یا دوستش نداشته باشه، حالش بد می‌شه و ممکنه حس کنه «بی‌ارزشه» یا «کسی نیست».
🔍 نشونه‌های تأییدطلبی

- نمی‌تونه «نه» بگه، چون می‌ترسه طرف ناراحت بشه 
- همیشه دنبال جلب رضایت همه‌ست، حتی اگه خودش اذیت بشه 
- از انتقاد خیلی ناراحت می‌شه، چون فکر می‌کنه یعنی «دوست‌داشتنی نیست» 
- زیاد خودش رو با بقیه مقایسه می‌کنه 
- تصمیم‌هاش رو بر اساس نظر دیگران می‌گیره، نه خواسته خودش🎯 چرا مهمه بشناسیمش؟

چون تأییدطلبی باعث می‌شه آدم خودش رو فراموش کنه، همیشه نگران باشه، و نتونه راحت زندگی کنه. شناختنش اولین قدمه برای اینکه یاد بگیریم:

- خودمون رو دوست داشته باشیم 
- بدون ترس از ناراحت شدن دیگران، حرفمون رو بزنیم 
- تصمیم‌هایی بگیریم که واقعا برای خودمون خوبه
مامان پسر وروجک مامان پسر وروجک ۲ سالگی
#ادامه طرحواره ها
آخرین طرحواره ی مربوط به نیاز خود مختاری و استقلال:
😤 طرحواره‌ی بی‌اعتمادی / بدرفتاری یعنی چی؟

یعنی یه باور درونی و ناخودآگاه که می‌گه:

> «آدم‌ها قابل اعتماد نیستن؛ اگه بهشون نزدیک شم، آسیب می‌زنن، تحقیرم می‌کنن یا ازم سوءاستفاده می‌کنن.»



این آدم از ته دلش حس می‌کنه که برای بقا باید همیشه مواظب خودش باشه چون «دنیا امن نیست».


---

🧒 از کجا میاد؟

از تجربه‌های دردناک دوران کودکی. مثلاً وقتی:

والدینش گاهی مهربون بودن، گاهی خشن یا بی‌رحم (رفتار دوگانه).

بچه رو مسخره یا تهدید می‌کردن تا مطیع بشه.

احساساتش رو بی‌ارزش می‌دونستن («گریه نکن، بچه لوس!»).

یا حتی در مواردی آزار فیزیکی، کلامی یا احساسی دیده.


کودک در این فضا یاد می‌گیره:

> «اگر احساساتم رو نشون بدم یا نزدیک کسی بشم، آسیب می‌بینم.»



پس برای محافظت از خودش، یه دیوار نامرئی می‌سازه به اسم بی‌اعتمادی.


---

🧠 این طرحواره در بزرگسالی چطور خودش رو نشون میده؟
🔸 ۱. همیشه گارد داره
مامان پسر وروجک مامان پسر وروجک ۲ سالگی
#ادامه طرحواره ها
طرحواره کمال گرایی
🧠 طرحواره کمال‌گرایی به زبان ساده:

طرحواره کمال‌گرایی (یا همان "کمال‌طلبی افراطی") یکی از الگوهای فکری ناسالمه که باعث می‌شه فرد همیشه از خودش توقع داشته باشه همه چیز رو بی‌نقص انجام بده. یعنی چی؟ یعنی:

- **همیشه باید بهترین باشم**، وگرنه شکست خوردم.
- **اشتباه کردن یعنی بی‌عرضگی**.
- اگر کاری رو کامل و بی‌نقص انجام ندم، اصلاً ارزش انجام دادن نداره
همیشه باید بهترین باشم**، وگرنه شکست خوردم.
- **اشتباه کردن یعنی بی‌عرضگی**.
- اگر کاری رو کامل و بی‌نقص انجام ندم، اصلاً ارزش انجام دادن نداره
پس چی شد: توی ذهنشون یه صدای درونی دارن که مدام می‌گه:

> «کافی نیست»،
«می‌تونستی بهتر باشی»،
«اشتباه کردی، نباید این‌جوری می‌شد».
یعنی هر کاری بکنن باز خودشون رو قضاوت می کنن و از خودشون راضی نیستن
🧩 این طرز فکر چه تأثیری داره؟

- باعث **استرس و اضطراب زیاد** می‌شه.
- فرد ممکنه **هیچ‌وقت از خودش راضی نباشه**، چون همیشه فکر می‌کنه می‌تونست بهتر عمل کنه.
- گاهی باعث **تعلل و اهمال‌کاری** می‌شه، چون فرد از ترس اینکه نتونه کار رو کامل انجام بده، اصلاً شروعش نمی‌کنه.
- ممکنه باعث بشه فرد *به خودش یا دیگران سخت بگیره*.
😣 ریشه‌اش از کجاست؟

اغلب از دوران کودکی میاد. مثلاً:

پدر و مادر فقط وقتی بچه رو تشویق می‌کردن که عالی باشه.

اشتباه کردن باعث سرزنش یا شرم شده.

یا محیطی بوده که «موفقیت» تنها معیار ارزش بوده.
مامان پسر وروجک مامان پسر وروجک ۲ سالگی
#ادامه طرحواره ها: طرحواره های مربوط به خود دوستی:
طرحواره ایثارگری:
## 🧠 توضیح ساده و خودمونی:
طرحواره ایثارگری یه جور «الگوی رفتاری» یا «باور درونی»‌ـه که معمولاً از بچگی شکل می‌گیره.عادت داری نیازهای بقیه رو همیشه مهم‌تر از خودت بدونی.
همیشه حواست به بقیه‌ست، اما کسی حواسش به تو نیست — چون خودت اجازه نمی‌دی!
🔹 نشونه‌های آدمی که طرحواره ایثارگری داره:
زود می‌فهمی دیگران ناراحتن و فوراً سعی می‌کنی حالشون رو خوب کنی.
وقتی کسی ازت چیزی می‌خواد، نه گفتن برات خیلی سخته.
اگر به خودت برسی، حس می‌کنی «خودخواه» شدی.
از «رنج کشیدن برای دیگران» حس خوبی می‌گیری یا فکر می‌کنی وظیفه‌ته.
گاهی خسته‌ای، ولی لبخند می‌زنی چون نمی‌خوای کسی ناراحت شه.
وقتی کسی ازت قدردانی نمی‌کنه، در دلت دلخوری ولی باز هم ادامه می‌دی
⚙️ این طرحواره معمولاً از کجا میاد؟
اغلب از دوران کودکی. مثلاً:
پدر یا مادری داشتی که همیشه ازت انتظار داشت «بزرگ‌تر از سنت رفتار کنی».

ادامه در پایین تاپیک لایک کنین بالا بمونه
مامان پسر وروجک مامان پسر وروجک ۲ سالگی
وقتی بچه با پازل‌های دو تکه بازی می‌کنه – مثلاً یه تکه دایره‌ی قرمز رو باید بذاره کنار تکه‌ی دیگه‌ی هم‌رنگ و هم‌شکل – در واقع فقط سرگرم نیست، داره کلی مهارت یاد می‌گیره:

1. 🧩 شناخت رنگ و شکل
بچه با دیدن و مقایسه تکه‌ها، یاد می‌گیره رنگ‌ها و شکل‌ها رو از هم تشخیص بده. مثلاً می‌فهمه “قرمز با قرمز جفت می‌شه” یا “دایره مثل توپ گرده”. این پایه‌ی خیلی از یادگیری‌های بعدی توی نقاشی، ریاضی و حتی خوندن و نوشتنه.


2. ✋ هماهنگی چشم و دست
وقتی دنبال تکه‌ی درست می‌گرده و سعی می‌کنه دو قسمت رو به هم وصل کنه، داره تمرکز، دقت و هماهنگی بین چشم و دستش رو تقویت می‌کنه.


3. 💭 افزایش تمرکز و صبر
پازل یه جور تمرین برای صبر کردنه. بچه یاد می‌گیره که برای رسیدن به جواب باید دقت کنه و ناامید نشه.


4. 🗣️ گسترش دایره‌ی لغات
وقتی پدر و مادر یا مربی در حین بازی اسم رنگ یا شکل رو می‌گه (“این سبزه، اون آبیه”، “این مربع کنار مثلثه”)، بچه ناخودآگاه یاد می‌گیره این واژه‌ها رو استفاده کنه.


5. 💕 اعتمادبه‌نفس
هر بار که پازلش کامل میشه، حس موفقیت بهش دست می‌ده و اعتمادبه‌نفسش بالا می‌ره.



در واقع، پازل دو تکه یه بازی کوچیکه ولی پشتش یه دنیای بزرگ از یادگیریه!
مامان فاطمه مامان فاطمه ۲ سالگی