سلام
بعد از این حدودا یکسالی که گذشت ، چه تجربه ای به دست آوردین که باعث شد بچه داری یکم براتون راحت‌تر بشه؟
مثلا من اوایل خیلی تلاش میکردم بچه رو طبق اصول و زمان بندی غذا بدم و بخوابونم
الان تجربه بهم ثابت کرده چقدر احترام گذاشتن به اینکه کی گرسنه ست و کی خوابش میاد آرامش میده به هردومون
حتی در مورد وزن و قدش هم درست وقتی که بی خیال شدم تغییر حال خودم وحتی رشد بچه رو به وضوح دیدم...

به این نتیجه رسیدم که تا یک‌سالگی اصلا به زور به بچه غذا ندم تا از غذا زده نشه.

درخواست لطفا

من تجربه ام اینه که دیگه هیچ کسی برام مهم نباشه بجزهمسرم بچه ام سریه ساعت میخوابه سرساعت بیدارمیشه واون ساعت ماهرکجاباشیم میریم خونه وقتی گرسنه اش باشه غذامیخوره نباشه مجبورش نمیکنم هیچ وقت برای راحتی به بچه ام جداگانه غذانمیدم وقتی سفره پهن کنم خودمون میشینیم بعدصداش میزنیم وباماغذامیخوره وکاملاپدرش احساس مسولیت میکنه توخواب توغذاخوردن تونگهداری کمکم میکنه

هیچی فعلا سخت میگذره و خسته ترینم

همچنان سخت تر از سخته

دقیقا باید واگذار کرد به خود بچه به زور غذا دادن و منظم کردن خواب کاملا بیهوده‌است، من تا الان اصلا نتونستم اونجور که دلم میخواد با بچم عشق کنم از بس درگیر بودم الان خداروشکر شرایط خودش و خودم بهتر شده و انگار تازه طعم واقعی مادری رو دارم می‌چشم

سلام عزیزم
تجربه من برعکس شماست
نظم و زمان بندی هم به من هم به اون کمک کرده
و این واقعا نشون میده چقد بچه ها باهم متفاوتن و ما باید در نهایت با شناختی که از بچمون پیدا می‌کنیم خودمون بهترین تصمیم رو براش بگیریم