۱۱ پاسخ

چیدر بیشرفن همچین ادمهایی. من همه کسو‌کارم تهران هستن دارم میمیرم ازترس ٫ از نگرانی ٫ خوشحالی چیه دیگه چقدر عوضی هستن بی مغز هستن

رهبر گفتن از جنگ خارجی نمیترسم
نگرانیم بخاطر جنگ و نفاق های داااخلیه

اونایی که خوشحالی میکنن همونایی هستن که خودفروش هستن و آرزوشونه برده ی امریکا و اسرائیل بشن

از جنگ میترسی؟ جنگ که هنوز کشته نداده چرا وقتی از عمد اسکله شهید رجایی رو زدن کلی جوون دسته گل پر پر شد نترسید از این بی شرفا چرا وقتی هواپیما خودمون زدن اینهمه ادم پودر شدن نترسیدیدچرا وقتی مهسا امینی رو به خاطر موهایی که بیرون بود کشتن نترسیدید وخیلی جاهای دیگه ایران سالهاست که عزدار بچه هاشه 😭

جانم فدای رهبری و کشورم 🇮🇷 اللهم حفظ قائدنا سید علی الموسوی الخامنه ای ❤

ببین رهبر دقیق گفته چقدر الان مردم بخاطر اوضاع بد معیشتی تو تنگناه هستن بعضی آدمها ب خاطر ی مقدار پول بیرون میریزن دست ب آشوب میزنن فقط خدا خودش رحم کنه کشور آروم وتو صلح پایدار باشه بهمه رحم کنه

هیچکس الان شاد نیست... قلبم سنگینه همش بغض دارم که چرا کار به اینجا کشیده شد... اون موهای قشنگ حقش نبود زیر سنگ بمونن😭

اینها خوشحال هستند شک نکن اون دنیا همنشین آدم های جنایت کار هستند

بخدااا هزاربار برای مردم فلستسطین و غزه گدیه کردم جیگرم کبابه برای بچه هاشون فقط 😭😭😭دیگه هم وطنام که هیچی

کی خوشحاله؟ هیچکس خوشحال نیست از جنگ از مرگ

کافر هم این دلو نداره ک خیلی از هموطنان خودمون دارن به نظر من به اندازه دشمنان مقصرن

سوال های مرتبط

مامان نفس😍کوچولو🫀 مامان نفس😍کوچولو🫀 ۱ سالگی
موافق هستین انشالله🤞



نظارت بیش از حد مادران بر خوراک کودکان می‌تواند تاثیراتی منفی بر خوردن و وزن آنها داشته باشد. طبق تحقیقات انجام گرفته مادرانی که محدودیت‌های بسیاری در دریافت مواد غذایی کودک اعمال می‌کنند، ممکن است کودکانشان نیز به‌عنوان عکس‌العمل، پرخوری کنند. در مقابل اگر مادران برای خوردن به کودک خود فشار بیاورند، کودکان در غذاخوردن کندتر و ایرادگیرتر می‌شوند. اگر در مورد غذاخوردن به کودکان فشار نیاوریم آنها بیشتر لذت می‌برند.

والدین کودکان ایرادگیر در غذا خوردن در مقایسه با کودکان غیر ایرادگیر مشکل فشار بیشتری برای خوردن به آنها وارد می‌کردند. می‌توان استدلال نمود که والدین کودکان ایرادگیر در غذاخوردن به‌ناچار برای خوردن غذای بیشتر به کودکان فشار می‌آورند تا بلکه بتوانند آنها را در وزن ایدئال حفظ کنند. اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند فشار آوردن به کودکان برای غذاخوردن نتیجه عکس می‌دهد. این کار وعده‌های غذایی را به میدان مبارزه‌های میان والدین و کودکان مبدل می‌سازد.

شاید تنها راهی که والدین می‌توانند بر غذا خوردن فرزندشان تاثیری مثبت بگذارند. این است که وعده‌های غذایی را با قراردادن غذاهای سالم در مقابل کودکان به تجربه‌ای خوشایند بدل سازند.

فِی کارلیسِل از کتاب روانشناسی برای والدین ترجمه فریده فتوحی
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود