۱۳ پاسخ

چیدر بیشرفن همچین ادمهایی. من همه کسو‌کارم تهران هستن دارم میمیرم ازترس ٫ از نگرانی ٫ خوشحالی چیه دیگه چقدر عوضی هستن بی مغز هستن

رهبر گفتن از جنگ خارجی نمیترسم
نگرانیم بخاطر جنگ و نفاق های داااخلیه

از جنگ میترسی؟ جنگ که هنوز کشته نداده چرا وقتی از عمد اسکله شهید رجایی رو زدن کلی جوون دسته گل پر پر شد نترسید از این بی شرفا چرا وقتی هواپیما خودمون زدن اینهمه ادم پودر شدن نترسیدیدچرا وقتی مهسا امینی رو به خاطر موهایی که بیرون بود کشتن نترسیدید وخیلی جاهای دیگه ایران سالهاست که عزدار بچه هاشه 😭

جانم فدای رهبری و کشورم 🇮🇷 اللهم حفظ قائدنا سید علی الموسوی الخامنه ای ❤

اونایی که خوشحالی میکنن همونایی هستن که خودفروش هستن و آرزوشونه برده ی امریکا و اسرائیل بشن

ببین رهبر دقیق گفته چقدر الان مردم بخاطر اوضاع بد معیشتی تو تنگناه هستن بعضی آدمها ب خاطر ی مقدار پول بیرون میریزن دست ب آشوب میزنن فقط خدا خودش رحم کنه کشور آروم وتو صلح پایدار باشه بهمه رحم کنه

هیچکس الان شاد نیست... قلبم سنگینه همش بغض دارم که چرا کار به اینجا کشیده شد... اون موهای قشنگ حقش نبود زیر سنگ بمونن😭

کی خوشحاله ؟ من که از همون چهار صبحه دارم گریه میکنم واسه زن و بچه های بی گناه

اونایی که خوشحالی می کنن شرف ندارن آخه بچه بی گناه یا مردم عادی چی کار کردن

اینها خوشحال هستند شک نکن اون دنیا همنشین آدم های جنایت کار هستند

بخدااا هزاربار برای مردم فلستسطین و غزه گدیه کردم جیگرم کبابه برای بچه هاشون فقط 😭😭😭دیگه هم وطنام که هیچی

کی خوشحاله؟ هیچکس خوشحال نیست از جنگ از مرگ

کافر هم این دلو نداره ک خیلی از هموطنان خودمون دارن به نظر من به اندازه دشمنان مقصرن

سوال های مرتبط

مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱۷ ماهگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱۷ ماهگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود
مامان ℒ𝒾𝒶𝓂 مامان ℒ𝒾𝒶𝓂 ۱۷ ماهگی
🔺برخی از تکنیک‌های تربیت کودک

1. هرگز فرزندتان را بین جمع خجالت زده نکنید چون باعث ایجاد حس دشمنی و کینه در او می شوید.

2. خاطر فرزندتان را از اینکه به او علاقه مند هستید و خود را درگیر او کرده اید، راحت کنید. به او اطمینان بدهید که در مواقع لزوم به کمکش خواهید شتافت.

3. به فرزندتان نشان دهید شما او را همان طور که هست دوست دارید و اگر رفتار نادرستی از او سرزد باز هم او را به عنوان فرزندتان می پذیرید و دوست دارید.

4.جملاتتان را با «چرا» شروع نکنید. به جای اینکه بابت مساله به وجود آمده او را شماتت کنید، از او بخواهید به صورت کامل آنچه را که اتفاق افتاده برایتان تعریف کند.

5. برای ایجاد یک رابطه خوب سعی کنید خودتان را از لحاظ فیزیکی همسطح فرزندتان کنید و با او صحبت کنید. بهتر است مقابل فرزندتان نقش برج را ایفا نکنید.

6. از به کار بردن جملاتی که باعث پایین آوردن عزت نفس فرزندان می شود مانند احمق، خنگ و... دوری کنید. هرگز به فرزندتان نگویید او یک بچه است و هیچ چیزی متوجه نمی شود.