خیلی سخته واقعا کم آوردم
هیچ کسی روهم ندارم کمکم کنه
صپاز صبح که بلند می شم داروهای ضد تشنج و غذاهای کمکی که به سختی درست می کنم بزور بهش میدم
شست و شو و پخت و پز
دارم کم میارم
نمی تونم
بخدا وفت نکردم یه حموم برم
حالم داره از خودم به هم می خوره
یه شوهر نفهم هم دارم
پسرم دستشو با برنج سوزوند برنج آوردم سرسفره برنج رو مشت کرد داغ بود.
بعد شوهرم برگشت گفت‌ غذای چی می خودی کوفت بخوری بچه رو بگید
خانوادم هم از شوهرم بدشون اومده
نمی دونم چیکار کنم
من کم دافپغون نشدم فقط روز تو بیمارستان کنار تخت پسرم تو آی سیو بودم
تشنج بدون تب
عوض تشکر خودشو خانوادش

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط