بعداز ۴ ماه تازه اومدم تجربه زایمانمو بگم😂

۳۴ هفته و ۴ روز بودم از صبح که بیدار شدم حس میکردم بچه هام حرکاتشون کم و ضعیف شده گفتم لابد خوابن تا عصر صبر کردم دیدم هی ضعیف تر میشه شیرینی بستنی شکلات لواشک .... حتی شربت خنک خوردم اصن هیچی به هیچی دیگه نزدیکای اذان مغرب بود مامانم از شهر خودشون که خیلی هم دیر به دیر میاد اینحا یهو دیدم بی خبر اومده وقتی جریانو گفتم گفت من بچتو نگه میدارم (دخترم ۲ سال و ۳ ماهش بود) برو اورژانس یه ان اس تی بگیر چون من دو دل بودم برم یا نرم .. دیگه اماده شدم ساک بچه هاو لوازم خودمو برداشتمو رفتم اورژانس ان اس تی گرفتن از قل اول گفت زیاد خوب نیس قل دوم رو که داشت میگرفت دیدم ویلچر اوردن گفت پاشو گفتم کجا پرستاره گفت اتاق عمل😕 زود باش خیلی اورژانسی هستی گفتم دسشویی دارم برم زود میاد دیدم دستمو کشید گفت دیر هم شده خدای نکرده بچه هات میمیرن ان اس تی هیچکدوم بچه هات خوب نیستن حالا شب شنبه ۱۵ فروردین بود فرداش تازه تعطیلیا تموم میشدن اون شب دکتر انچنان ماهری هم شیفت نبود همه دانشجو بودن خلاصه من همه چیو سپردم به خدا رفتم اتاق عمل کلا فقط من بودم خلوت خلوت سریع کارامو انجام دادم هرچی گفتم تمام بیهوش بشم گفتم اصصصلا چون فشارخونم بالا بود و احتمال بهوش اومدنم پایین امپولو که زد تو کمرم دردش مثل یه امپول معمولی تو دست بود نسبت به زایمان اولم که توبیمارستان خصوصی هم بودم خیییلی بهتر بود، بعد شروع کردن به عملم قل اولو اوردن بیرون گریشو شنیدم دومی هم اومد و بازم گریه... منم که فقط اشک میریختم و خداروشکر میکردم فقط صدامو بلند کردم گفتم‌بچه هام سالمن همه گفتن بلهههه
بقیش تو کامنت میزارم

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط