سلام از من.. امروز تو خونه بودم.. نمیدونم چرا همش دلم. گرفته بود.. البته اینکه بچه ام حتی در حد یه غذا پختن و نمازخوندن نمیگذاره یلندشمم تو بی حوصلگیم بی تاثیر نیست..
ولی خب داشتم فکر میکردم.. شاید از بچگی شاد زندگی کردن یاد نگرفتم.. شاید برام زندگی تنهایی با یه بچه زیر یه سال که خیلی نیاز به کمک و مراقیت داره سخته و بخاطر همین دلم میگیره.. شاید اگر بزرگتر بشه یکم به رزوای قبل برگردم حالم بهتر شه حداقل انقد فشار روم نباشه..
این روزا خیلی احساس تنهایی میکنم..
خیلی احساس سردرگمی دارم..
گاهی ذهنم میخواد برگرده به اتفاقای تلخ گذشته
که ذهنمو اروم میکنم و سریع حواسشو پرت میکنم..
اما میدونم من دارم خودمو احساساتم سرکوب میکنم..
تنها چیزی که نمیدونم اینه که ایا من حق دارم غمگین باشم یا من باید شاد زندگی کردن رو بلد باشم که متاسفانه نیستم
همین قدر متناقض💔💐
عکس تزیینی از یه کانال برداشتم

سلام
چرا نمیری پیش یه مشاور خوب ؟

من شاد زندگی کردن رو ترجیح میدم...حتی اگر بلد نباشم میرم دنبالش...حداقلش اینه به خودم برسم..کم کمش اینه از همسرم بخوام با بچه بریم تا بیرون حتی تو ماشین یه دوری بزنیم ...اگر خانوادم نزدیکن یسر و شب نشینی پیش اونا بریم یه چایی بزنیم و برگردیم..
اگر حوصلم سر میره بازی فکری بیارم هم به رشد بچم کمک کنم هم خودم سرگرم شم...شعر با دست زدن بخونم .آوا ها رو کار کنم دالی بازی و دنبال بازی کنم هم جسم من خسته شه هم بچم..برای بچم اسباب بازی کوکی یا چراغ دار و محرک بگیرم یکم براش جلب توجه بشه.بدم دستش حتی اگر خراب کنه ولی یه ده دقیقه مشغول اون باشه..جمع کردن خونه اگر امروز نرسیدم برام مهم نباشه.بجاش فردا هم جمع کنم هم جاروبرقی بکشم..بچمم دنبال جاروبرقی بیاد بازی کنه..
برم ببینم واکنش بچم به چه کلیپ و فیلمیه.همونو گاهی براش بذارم...اسباب بازی هایی رو که بازی نمیکنه رو کلا جمع کنم چند روز بعد بیارم.الکی خونه بهم ریخته نباشه..اگر با قبلمه و ابکش و...خوشه حداقلش میذارم با همونا بازی کنه مهم مشغول شدنشه...ر توپ بازی دوست داره باهاش بازی میکنم..و....و....و......

غم و شادی همیشه هست . ما انسانیم گاهی اوقات دلمون میگیره غمگین میشیم اما مهم اینکه تو اون حال بد نمونیم ، همه تو زندگیشون غم و شادی باهم دارن