پارت ۱۱۳
همونطور که رها دخترمه..امیر تو هم پسر منی..
گلی زن احساساتی و دمدمی مزاجیه..
االن رو شما حساس شده و شما هم بهش دامن زدید..
امیر اگه از اول انقدر جبهه نمیگرفت جلوی یه لفظ برادر..هیچکدوم از این اتفاقات
نمی افتاد..
حاال هم نظر من اینه که امیر از خونه بره..
برگرد به زندگی خودت..
فک امیر منقبض شد..:مرحبا..!صورت مسئله پاک شد..!حاال همه چی ارومه..
به سالمتی..
تو نموندن من اینجا شکی نیست..
اما با رفتاراتون..اخر هیچکس نمیمونه..
از تنهایی بترسید..!
حقیقته خیلی تلخ و دور و درازیه..!
اما باالخره باهاش رو به رو میشین..
حس بیخودی بودن کردم..
مثل ماست وا رفتم و گذاشتم به خاطرم بحث کنن نتیجه بگیرن حکم بدن..!و اجرا
کنن..!
امیر با قدمای تند از ما دور شد..!

رمانه؟

پارت ۱۱۴
عجب روز اروم و معمولی گذروندم..
با فکر به خنده هامون با امیر تو درمانگاه..
غم تموم وجودمو گرفت..
چه زود از دماغمون درومد..
اروم بلند شدم و درحالی که یکم میلنگیدم از بابا دور شدم..
رفتم باال و بی هیچ فکری از قبل..در اتاق امیر رو باز کردم..
داشت رو تختی رو میچپوند تو نایلن..
نگاهش رو بدنم چرخید و با صدای گرفته گفت..:خوبی؟
بینیمو باال کشیدم.
_اره خوبم..
رفتم سمتش و کمک کردم به گذاشتن رو تختی تو نایلن..
اروم گفتم..:میری؟
اخم کرد..:با این فضاحت جای موندنه اینجا؟؟
خدای من باورم نمیشه با این سنم مجبور شدم جواب پس بدم..!
اینهمه سال جون نکندم که حاال ازم حساب بکشن و بعدم بگن از خونشون برم..
اروم گفتم..:اونی که باید بره منم...
_رها دقیق که فکر میکنم میبینم واقعا به تو دهنی احتیاج داری..!چرا خفه نمیشی
واقعا؟؟