ادامه تاپیک مدیریت احساس خشم
داد زدید بارها شاید سرش خودتونو سرزنش کردید ناراحت شدید ازین قضیه
قول دادید به خودتون که دیگه تکرار نکنید ولی بازم اتفاق افتاده
و حس میکنید دست خودتون نیست و کنترلی رو این قضیه ندارید و بعدش دچار عذاب وجدان میشید و این خیلی اذیتتون میکنه
مثلا میگید انقدر خشمتون زیاده که نمیتونی حتی با روش های روانشناسی مدیریتش کنی
شاید فرزندتون خیلی می‌ترسه زیاد عصبانی میشه داد میزنه کتک میزنه همش نق میزنه دنبال یه فرصتی برای لجبازیه
بعضی خونه ها همش صدای داد و گریه و نق بچه میاد سر غذا سر خواب و..مادر هم بدتر داد میزنه و کار به پدر هم میکشه دیگه اوضاع بدتر میشه و محیط محیط پرتنشی هست
شما هم ازین مشکلات دارید؟فرزندتون هم ازین مشکلات داره ؟
ما انسان هستیم و امکان همچین اتفاقی هست
چرا در مدیریت احساسات مثل خشم ناتوان هستیم؟(این هارو یه سری توضیح داده بودم )
اصلا مدیریت هیجان رو نمیدونیم چیه حتما بهمون یاد ندادن مثلا یه سری ها میگن خب همه داد میزنن یه چیز طبیعیه
مثلا خواهر شوهرم خواهرم جاریم مادرم همه سر بچه هاشون داد میزنن
اینکه انقدر رفتارهای بد زیاده قرار نیست که این رفتارها پس درسته چون خیلی وقتا خیلی چیزها رایحه ولی صحیح نیستن چون که مادرهای دیگه هم اینطور هستن پس قرار نیست بگیم پس مادر بودن اینطوریه
الگوی درستی نداشتیم و یه سری باورهای غلط رو بهمون یاد دادن باید پس هوش هیجانی و مدیریت احساسات رو یاد بگیرید از منابع اصلی و درست
حالا این هارو آموزش دیدی چطوری عملیش کنی؟
چقد رو تا کجا این ها رو ادامه بدیم که بشه رفتار ثابتمون؟
بارها تصمیم گرفتیم نفس عمیق بکشیم نشده پس باید شروع کار رو درست کنیم و مسیر رو مشخص کنیم و براش تلاش کنیم

خوب مسیر درستو بگو الهام ببین راهی پیدا میکنی بهم بگو ارامشمو حفظ کنم اینقد حرص نخورم عصبی نشم دیگه دارم رد میدم قشنگ شدم یه مادره عصبیه روانی 😭😭😭😭 الان اینقد جیغ جیغ کردم مغزم سوت کشیده نمیکشم واییییییی خدایا نه روز ارامش دارم نه شب الان بیست ماهه رنگ اسایش ندیدم از اول گریه نق دیگه چقد صبوری کنم اگه به این باشه که یسال ذیگه اروم میشه بخدا صبوری میکنم داره روز بروز بدتر میشه خسته شدم 😭😭😭 تا ۴ ماهگی گفتم کولیکو رفلاکسه اوکیه تا شیش ماهگی گفتم لثه داره سفت میکنه اوکی تاالان دندونش بود اوکیه دیگه چقد قراره ادامه داشته باشه دندوناش همه ذراومدن چقد نق چقد غر زدن چقد چسبیدن حتی تنها نمیره تو اتاقش یه وسیله برداره تو جمع منو نمیشناسه ولی تنهایی کلا چسبیده نق یه راه کار برامن پیدا کن جانه من

راهکارش چیه🥺🥺🥺

پسر من ماه پیش خیلی مریض شد که یک هفته بیمارستان بستری بود و خیلی اذیت شدم و از اون موقع هر وقت به چیز کثیف دست میزنه ناخودآگاه یاد اون سختی می افتم و صدام بالا میره حتی دیشب یکی پشت دستش زدم البته آروم اما خوب بازم حق اینکارو نداشتم چون اون فقط منو داره و میدونم از سر کنجکاویش هست که به خیلی چیزا دست میزنه
اصلا نمیدونم تو اون لحظه چکار کنم اگه واقعا میدونی لطفا کمکم کن
از طرفیم آنقدر از مریضی میترسم که حتی از خونه بازی و پارک وحشت دارن که مبادا بچم ویروس بگیره

منم امروز از گیر دادنش وگریه های خیلی ناجورش سرش داد خیلی بدی زدم وبغض کرد
خیلی عذاب وجدان گرفتم