یادداشت‌های تولد/ قسمت دوم
پسرکم!
امروز یک سال و یازده ماه و بیست و یک روز از روزی که برای اولین بار صدای گریه‌ات رو شنیدم میگذره. اون چند لحظه طولانی‌ترین و کشدارترین ثانیه‌های عمرم بود. همون چند ثانیهٔ بین شنیدن صدای گریه‌ات و دیدن صورتت رو میگم.
"پسرم دنیا اومد؟ "این صدای گریهٔ بچهٔ منه؟" "وای پس چرا نمیاریدش؟" "کجا بردیدش؟"
البته اونجا، تو اتاق عمل، کسی به حرفای من توجه نمی‌کرد. همه سخت مشغول کارایی بودند که من و تو ازشون سر درنمیاوردیم.
وقتی بالاخره اون ثانیه‌های سنگی تموم شد و تو رو آوردن، حسابی شوکه شدم. صورتت اصلا شبیه تصورات من نبود. ۳۷ هفته و ۶ روز بود که داشتم سعی میکردم صورت تو رو تصور کنم. همه در کسری از ثانیه دود شد. ولی چشمات، خدایا چقدر آشنا بود.. شبیه چشمای کی بود؟ چشمای کی؟ چشمای...؟ خودم! تو داشتی منو با چشمای خودم نگاه میکردی. چشمای منو داشتی، داری. گریه‌ام گرفت. تو دیگه گریه نمی‌کردی. لپت رو چسبوندن به لپ من.
"سلام برف نو"
"سلام امیدِ سپیدم"
"سلام نازک آرای تن ساقه گلم"
"پاکی آوردی عزیزدلم"
اینا رو با بغض و اشک بهت می‌گفتم.
دیدم دکتر بیهوشی داره با گوشی ازمون فیلم می‌گیره. قند تو دلم آب شد. چون تو یهو تصمیم گرفته بودی یه هفته زودتر بیای، برنامه‌ریزی ها برای فیلم گرفتن از لحظهٔ دیدارمون رفته بود رو هوا. فک کردم از این اتاق سرد و سفید که نجات پیدا کردیم و یه کم اوضاع به کنترل خودمون دراومد، میام و از زیر سنگ هم شده این دکتر و گوشی‌اش رو پیدا میکنم و فیلم رو ازش می‌گیرم.

زایمان طبیعی همین قسمت اش خیلی خوبه که بچه رو میبینی ...
من که دیر بهوش آمدم بعدم اینقدر درد داشتم و گیج بودم حوصله کسی رو نداشتم ....یادمه تو ریکاوری فقط به زور تونستم بپرسم بچه ام سالمه ....
تو اتاق هم یکمی اطراف رو می‌دیدم بعدش دوباره گیج میشدم
نمی‌دونم چرا اینطوری شده بودم تا چند ماه افسردگی بعد از زایمان داشتم .

چقدر قشنگ عزیزم
پر از احساس شدم 🥹🌿

خیلی قشنگ نوشتی عزیزم🤩 منم دقیقا بخاطر مسائلی که دکترم برام ایجاد کرد و دیقه نود افتادم بدنبال دکتر دیگه انقد استرسم بالا بودکه وقت نکردم با فیلم برادی که تو بیمارستان بود هماهنگ کنم 😔بعد هی از آقای که رو سرم وایساده بود میپرسیدم پس چرا صدای گریه هاش نمیاد گفت بردنش بیرون اتاق آمادش کنن هی میگفتم چرا نمیان آقارو دیونه کردم😂 البته که من عملم بخاطر مسئله دیگه ای بیشتر طول کشیده بود

عزیزززم😍
الهی که همیشه بمونید برای هم🌹

چ قشنگگگ
من زایمانم طبیعی بود
وقتی دخترم بدنیا اومد قشنگ رو ابرا بودم
من اصلا نمیتونم شب بیدار بمونم
ولی تنها شبی که تا خود صبح نخوابیدم همون شبی بود که دخترم بدنیا اومد

وای چقدر قشنگ توصیف کردی راست میگید واقعا واسه منم طولانی ترین لحظه عمرم بود .
منم دخترم ۳۷ هفته و ۴ روز یهویی اومد ، انقدر استرس داشتم با اونکه محل کار همسرم همون بیمارستان بود من روم نشد بگم بیاد تو اتاق عمل حتی معرفی هم نکردم، اما پرسنل اتاق عمل خودشون پرسیدن فهمیدن و گفتند همسرم می‌تونست بیاد تو اتاق عمل چرا زودتر نگفتم، منم کلی حسرت خوردم، اما گفتند حداقل گوشیتو بیار فیلم بگیریم ، من یه فیلم کوتاه دارم از لحظه تولد و آغوش گرفتن دخترم و این بزرگترین لطفی بود که اون لحظه در حقم کردن.

من که پیدا نکردم دکتر رو ...یعنی دیر یادم افتاد دیگه شوهرم گفت چه فایده الان مگه نگه داشته...
۳۶ هفته به دنیا اومد قرار بود تازه فیلم بردار و هماهنگ کنم برای ۳ هفته دیگه که قرار بود به دنیا بیاد

تولدش مبارک